Poza Schematami zaprasza na blok szkoleniowy dotyczący psychoterapii poznawczej i behawioralnej. Wykładowca przygotował dla Państwa praktyczne zajęcia, których celem jest poznanie konkretnych programów i technik terapeutycznych oraz ich warsztatowe przećwiczenie w czasie zajęć. Zapraszamy zarówno osoby, które do tej pory nie miały do czynienia z tym nurtem psychoterapeutycznym, jak i te, które oczekują praktycznego udoskonalenia posiadanego warsztatu. Celem warsztatu jest nie tylko zapoznanie się z tym nurtem terapeutycznym, ale także praktyczne doświadczenie jak działają podstawowe techniki poznawcze i behawioralne.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków, nauczyciele
Plan szkolenia:

• Podstawowe założenia terapii poznawczej. Psychoedukacja klienta w modelu poznawczym.
• Planowanie i przebieg terapii
• Praca z myślami automatycznymi – rozpoznawanie, dyskusja, tworzenie myśli i zachowań alternatywnych
• Praca ze zniekształceniami poznawczymi czyli logiczne błędy w ludzkim myśleniu
• Jak modyfikować przekonania klienta.
• Techniki pomagające w rozwiązywaniu problemów
• Terapia behawioralna – rola ekspozycji i eksperymentów behawioralnych w leczeniu pacjentów

Warsztaty trwają 10 godzin dydaktycznych

Uczestnicy szkolenia otrzymują:

Bogate materiały szkoleniowe w wersji elektronicznej (z możliwością wykorzystania części z nich w pracy klinicznej)
Materiały drukowane do ćwiczeń

Temat szkolenia: Konceptualizacja w terapii poznawczej, sposób prowadzenia terapii, struktura sesji
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:
Konceptualizacja przypadku w terapii behawioralno- poznawczej opisuje i wyjaśnia problemy zgłaszane przez pacjenta podczas terapii. Jej podstawową funkcją jest ukierunkowanie terapii na zmniejszenie stresu leczonej osoby i zwiększenie jej odporności na doświadczane trudności. Osiągnięcie tych celów jest możliwe, gdy konceptualizacja spełnia kilka funkcji: podsumowuje doświadczenia pacjenta, normalizuje jego doświadczenia, promuje zaangażowanie, złożone cele lub problemy czyni możliwymi do realizacji oraz porządkuje kolejne interwencje. Ponadto, identyfikuje mocne strony pacjenta i sugeruje jak zwiększyć odporność na doświadczany stres, proponuje najprostsze interwencje, uprzedza wystąpienie trudności, pomaga zrozumieć brak efektów w terapii oraz umożliwia prowadzenie wysokiej jakości superwizji. Z tego względu nabycie umiejętności dokonywania prawidłowej konceptualizacji w modelu poznawczo-behawioralnym jest jedną z podstawowych umiejętności terapeuty.
Z drugiej strony po postawieniu diagnozy terapeuci poznawczo – behawioralni mogą rozpocząć i prowadzić terapię według programów leczenia konkretnych zaburzeń, których skuteczność została potwierdzona w wielu badaniach. Niestety w czasie prowadzenia terapii może się zdarzyć, że pacjent nie odpowiada na typowe leczenie w ramach CBT. W takim wypadku konieczne jest odkrycie jego przekonań lub schematów, które powodują, że zmiana nie jest możliwa.
W czasie warsztatu zajmiemy się na podstawie przedstawionych przypadków tworzeniem konceptualizacji poznawczej pacjentów oraz odkrywaniem jakie zmiany w stosunku do „standardowej” terapii poznawczo – behawioralnej terapeuta powinien wprowadzić do pracy z klientem.
Program szkolenia:

1. Ramowy schemat prowadzenie terapii poznawczo – behawioralnej
2. Zbieranie wywiadu, tworzenie wstępnej konceptualizacji,
3. Model konceptualizacji przypadku wg j. Beck i  M. Reinecke
4. Wybór protokołu leczenia na podstawie diagnozy i wstępnej konceptualizacji,  ustalanie celów,
5. Struktura sesji,
6. Zastosowanie konkretnych technik terapeutycznych w pracy z dzieckiem i nastolatkiem.
7. Planowanie terapii na zasadzie: ustalanie celu – ustalenie kolejnych zadań – wybór techniki Praca wg schematu – wybierz kraj który napadasz, wybierz miasto, które zdobywasz, zdecyduj  się na  rodzaj broni.

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

1. Umiejętność dobierania protokołu terapeutycznego do rozpoznania
2. Umiejętność rozpoznawania sytuacji w których konieczne jest odejście od standardowej terapii poznawczo – behawioralnej
3. Umiejętność budowania konceptualizacji pacjenta na podstawie wywiadu, modelu teoretycznego zaburzenia oraz informacji uzyskanych od klienta w trakcie terapii. 

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:

• Zapoznanie się ze specyfiką pracy z nastolatkiem, który ma trudności w radzeniu sobie z obrazem samego siebie.
• Techniki relacji terapeutycznej
• Jaki uniknąć pułapek w relacji pacjent – rodzice – terapeuta
• Rola problemów szkolnych w terapii
• Poznanie technik pracy z niską samooceną.

Program szkolenia:

• Dlaczego nastolatki gorzej sobie radzą niż dorośli czy deficyty okresu dojrzewania
• Zbieranie wywiadu, tworzenie wstępnej konceptualizacji na przykładzie konkretnych pacjentów,
• Techniki pracy z niską samooceną,
• Rola więzi – bezpieczeństwo, akceptacja, granice w terapii nastolatka
• Trudności i pułapki w terapii nastolatka – cele rodziców i pacjentów, czy terapia w ogóle ma zajmować się szkołą.

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

• Umiejętność pracy z problemem niskiej samooceny
• Umiejętność rozpoznawania sytuacji w których konieczne jest rozróżnianie pomiędzy celem rodziców, szkoły a celami pacjenta
• Budowanie relacji terapeutycznej

Czas trwania szkolenia: 20 godzin.
Szkolenie przeznaczone jest dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i osób pracujących z dziećmi i młodzieżą
Cel szkolenia:
Dziecko żyje w swojej rodzinie. Rodzice jako osoby mające największe znaczenie mają też największy wpływ na kształtowanie i zmianę jego postaw, stosunku do siebie i otoczenia. Te oczywiste stwierdzenia mają poważne konsekwencje dla psychoterapii dziecka i nastolatka. Gdy stajemy się terapeuta dziecka, wkraczamy w jakimś stopniu w życie całej jego rodziny. Rodzice wobec terapii i terapeuty mają szereg oczekiwań, a często też wiele niepokoju. Ich postawy mogą wspierać lub niweczyć efekt terapii. Dlatego dobra współpraca z rodziną jest warunkiem koniecznym terapii dziecka.

1. Jaka jest rola objawu u dziecka w całej rodzinie?
2. Jakie ma znaczenie dla terapii dziecka?
3. Jak postawy rodziny mogą wpływać na konkretne objawy u dziecka?
4. Jak przekazać diagnozę, gdy różni się ona od koncepcji rodziców?
5. Dlaczego to ważne, by rodzice byli sprzymierzeńcami terapii?
6. Co z tajemnicą w terapii dziecka i nastolatka?
7. Jak sobie radzić, gdy rodzic przekracza granice terapeuty i dziecka?
8. Kiedy odmówić terapii dziecka?
9. Co wtedy, gdy to rodzic potrzebuje terapii?

Celem szkolenia jest odpowiedź na te pytania.
Program szkolenia:

1. Cykl życia rodziny i powstające w trakcie wyzywania
2. Rola objawu u dziecka w systemie rodzinnym
3. Specyficzne problemy dla terapii dziecka i nastolatka
4. Postawy rodziców wobec terapeuty dziecka a odpowiedź pacjenta i terapeuty

Korzyści z uczestnictwa:

• Rozumienie objawu dziecka w szerszym kontekście: relacji rodzinnych, rozwoju i potrzeb dziecka
• Nabycie konkretnych umiejętności radzenia sobie z rodzicami w trudnych sytuacjach w terapii dziecka

Forma prowadzenia zajęć:
Przedstawienie wybranych koncepcji teoretycznych ilustrowanych omówieniem przypadków, ćwiczenie umiejętności w małych grupach, odgrywanie ról.

Dzieci i młodzież dokonujące aktów autoagresji czy zgłaszające myśli samobójcze jest często wyzwaniem dla specjalistów. Po pierwsze, może wywoływać wiele negatywnych myśli automatycznych u praktyków, prowadzących do poczucia bezsilności, przerażenia, niepokoju o stan pacjenta. Po drugie, jest szczególnie obciążająca dla praktyka ponieważ stawia przed nim bezpośrednie zadanie ochrony zdrowia i życia pacjenta. Celem szkolenia jest zapoznanie z podstawowymi umiejętnościami terapeutycznymi pomocnymi w pracy z osobami samouszkadającymi się i zgłaszającymi myśli samobójcze.
Cele szkolenia:

• Zrozumienie przyczyn zachowań autoagresywnych oraz myśli samobójczych
• Rozpoznanie postaw własnych uczestników wobec problemu autoagresji, myśli samobójczych i prób samobójczych
• Poznanie technik pracy z młodzieżą samookaleczającą się i deklarującą myśli samobójcze

Plan szkolenia:

1. Przyczyny występowania zachowań autoagresywnych
2. Samouszkodzenia a kształtująca się osobowość w kierunku border-line
3. Funkcje samouszkodzania się
4. Postawy własne uczestników wobec problemu samouszkadzania się
5. Wsparcie i akceptacja w rozmowie z osobą dokonującą samouszkodzeń
6. Karzący rodzic, złoszczące się dziecko, odłączony obrońca – terapia schematu zachowań autoagresywnych
7. Między wsparciem a nauką nowych umiejętności – dialektyczna terapia behawioralna zachowań autoagresywnych
8. Kontrakt terapeutyczny w przypadku pracy z osobą samookaleczającą się
9. Szacowanie ryzyka samobójstwa
10. Powszechne przekonania samobójców
11. Postawy własne uczestników wobec problemu samobójstwa
12. Sposoby rozmowy z osobą zgłaszającą myśli samobójcze
13. Kontrakt terapeutyczny w przypadku pracy z osobą przejawiającą myśli i tendencje samobójcze

Forma prowadzenia zajęć
Zajęcia będą prowadzone formą wykładowo-warsztatową. W trakcie zajęć uczestnicy będą zachęcani do aktywnej pracy – praca na wybranych przypadkach, praca w podgrupach, praca na forum, odgrywanie scenek. Uczestnicy będą zachęcani do pracy na własnych przypadkach, dzięki czemu zajęcia będą umożliwiać przyjrzenie się własnej pracy. W trakcie szkolenia zostaną wykorzystane prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa

• Wzrost świadomości problemu samouszkodzeń i myśli samobójczych wśród dzieci i młodzieży
• Nabycie większej swobody terapeutycznej w pracy z problemowymi zachowaniami

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego tików u dzieci i młodzieży,
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy,
• Planowanie i organizacja pracy terapeutycznej z dzieckiem i jego rodziną,
• Omówienie technik terapeutycznych wykorzystywanych w pracy z pacjentem,

Program szkolenia:
1. Jak żyć z tikami? - rozumienie zaburzenia i świata osób cierpiących na tiki

• Objawy – tiki wokalne, ruchowe, czuciowe i inne opisane rodzaje tików,
• Klasyfikacja tików,
• Etiologia,
• Diagnoza różnicowa,
• Ocena tików – metody diagnostyczne: SKALA NASILENIA TIKÓW The Yale Global Tic Severity Scale YGTSS

2. Organizacja pracy terapeutycznej

• Leczenie tików (omówienie różnych technik leczenie).
• Rola rodziców w procesie terapeutycznym

Terapia behawioralna jako jedna z podstawowych technik pracy z dzieckiem:

• psychoedukacja: rodziców, dziecka, najbliższej rodziny, nauczyciela/kolegów w szkole, trenerów
• wskazówki do domu i do szkoły
• oddziaływania na czynniki zewnętrzne nasilające tiki /funkcjonalna analiza zachowania/
• oddziaływania na wewnętrzne nasilające tiki /trening odwracanie nawyków/
• behawioralna terapia tików krok po kroku – planowanie sesji
• techniki relaksacyjne
• farmakoterapia

3. Podsumowanie i zakończenie warsztatów
Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
potrafili dokonać diagnozy tików, zaplanować przebieg leczenia (terapii) zgodnie z celami terapeutycznymi

Temat szkolenia: Psychoterapia OCD u dzieci i młodzieży
Cel szkolenia:
W ICD-10 zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne (nerwica natręctw) klasyfikuje się jako F42. Do wiodących objawów zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych zalicza się nawracające uporczywe myśli natrętne (obsesje) lub czynności przymusowe (kompulsje). Myśli natrętne (obsesje) to nawracające, uporczywe idee, myśli, wyobrażenia lub impulsy; wdzierają się do świadomości wbrew woli, odczuwane jako natrętne,  przeszkadzające, budzą lęk; tematycznie związane nie tylko z realnymi problemami. Chory uświadamia sobie je jako własne, próbuje je zignorować lub pozbyć się przy pomocy innych myśli lub działań. Czynności natrętne (kompulsje), to powtarzające się, niecelowe formy zachowania  lub czynności psychiczne, ujawniające się wbrew woli, realizowane w sposób stereotypowy, często jako odpowiedź na myśl natrętną. Podejmowane w celu zmniejszenia lęku. Ruminacje myślowe to długotrwały ciąg nieproduktywnych myśli na pewien temat; nie wnikają one do świadomości chorego w ukształtowanej postaci i z określoną treścią, są one przymusowym działaniem psychicznym, zazwyczaj poprzedzonym natrętną myślą
  W trakcie warsztatu omawiamy zarówno model leczenia behawioralnego, jak i poznawczego OCD. W przypadku terapii behawioralnej dokonuje się połączenia klasycznej ekspozycji (prowokowania lękorodnej sytuacji lub prezentacji bodźca wywołującego rytuał) z powstrzymaniem reakcji, czyli udaremnieniem rytuały lub czynności natrętnej wykonywanej w celu zmniejszenia niepokoju czy lęku. W terapii poznawczej niepokój towarzyszący objawom OCD jest definiowany jako odpowiedź na dokonywaną przez pacjenta interpretację doświadczanych myśli natrętnych. W związku z tym celem terapii jest odkrycie myśli automatycznych i schematów poznawczych wzbudzanych przez myśli natrętne oraz próba ich modyfikacji. Tak planujemy leczenie by pacjent mógł zmienić sposób myślenia i interpretacji znaczenia myśli natrętnej.
Program szkolenia:

1. Omówienie obrazu klinicznego OCD
2. Omówienie zalecanych algorytmów postępowania w OCD.
3. Behawioralne programy terapeutyczne w leczeniu OCD – omówienie szczegółowe wraz z ćwiczeniami praktycznymi
4. Podstawowe założenia terapii poznawczej
5. Model poznawczy leczenia OCD

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

1. Umiejętność rozpoznawania i diagnozowania OCD, użycie kwestionariuszy
2. Znajomość modeli teoretycznych OCD
3. Umiejętność zastosowania behawioralnych programów leczenia OCD
4. Umiejętność zaplanowania pracy poznawczo – behawioralnej.

Cel szkolenia: Celem szkolenia jest przybliżenie uczestnikom specyfiki pracy z dziećmi i młodzieżą, u których utrzymują się objawy posttraumatyczne. Zostaną omówione zasady dotyczące nawiązywania relacji terapeutycznej, zbierania wywiadu, prowadzenia procesu terapeutycznego, współpracy z rodzicami. Przedstawione zostaną różnice w postępowaniu terapeutycznym pacjentów z PTSD z innymi objawami traumy niż PTSD.

Program:

• Czym jest PTSD?
• Przyczyny utrzymywania się objawów PTSD.
• ASD, złożone PTSD, trauma relacyjna.
• Aleksytymia i dysocjacja - rolę nieadaptacyjnych mechanizmów radzenia sobie z przytłaczającymi emocjami.
• Model poznawczy traumy Ehlersa i Clarka w odniesieniu do dzieci i młodzieży.
• Cele terapii.
• Struktura wywiadu.
• Sesje początkowe i kolejne - przebieg.
• Zasady stosowania ekspozycji przedłużonej.
• Analiza skuteczności terapii poznawczo-behawioralnej.
• Zasady tworzenia eksperymentów behawioralnych.
• Jak pracować z czynnikami spustowymi?
• Wymagania niezbędne do rozpoczęcia terapii.
• Terapia poznawcza i inne propozycje leczenia traumy - analiza.
• Czynniki ryzyka w terapii traumy dzieci i młodzieży.
• Samoopieka terapeuty - sposoby zadbania o siebie.

Forma prowadzenia zajęć:
Wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie poszczególnych zagadnień, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach.

Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

•  potrafili dokonać diagnozy PTSD
•  zaplanować przebieg leczenia (terapii) zgodnie z celami terapeutycznymi

Odborcy szkolenia: Szkolenie przeznaczone jest dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i osób pracujących z dziećmi i młodzieżą.
Czas trwania szkolenia: 20 godzin.
36% dorosłych Polaków deklaruje, że doświadczało kar cielesnych wielokrotnie. Liczba przestępstw podejmowania kontaktów seksualnych z małoletnimi poniżej 15 roku życia przez dekadę utrzymuje się na stałym poziomie 2 tysięcy wszczętych postępowań rocznie. Krzywdzenie dzieci i młodzieży jest poważnym problemem społecznym. Krzywdzenie dziecka często prowadzi do wielu problemów w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym i behawioralnym. Trzeba pamiętać, że warunkiem skutecznej interwencji psychologicznej w wypadku dziecka krzywdzonego jest konieczność zatrzymania przemocy.
Cele szkolenia:

• Nauka rozpoznawania różnych form przemocy wobec dzieci
• Poznanie skutków krzywdzenia dzieci
• Poznanie procedur interwencji prawnych w wypadku krzywdzenia dzieci – zatrzymanie przemocy
• Wprowadzenie do terapii dziecka krzywdzonego

Program szkolenia

• Rozróżnienie różnych form przemocy (przemoc psychiczna, fizyczna, seksualna, zaniedbanie)
• Czynniki ryzyka wystąpienia zachowań przemocowych (czynniki po stronie dziecka, rodzinne, środowiskowe, po stronie rodziców)
• Objawy przemocy (objawy behawioralne, poznawcze, emocjonalne)
• Koncepcja resilience
• Funkcjonowanie rodziny kazirodczej
• Etapy ujawnienia przemocy
• Zatrzymanie przemocy - interwencja prawna (ścieżka cywilna i karna)
• Rozmowa z dzieckiem i rodzicem niekrzywdzącym na temat interwencji
• Choroby psychiczne dzieci dotkniętych przemocą (zaburzenia więzi, zaburzenia afektywne, zaburzenia lękowe, PTSD, zaburzenia zachowania)
• Terapia dziecka krzywdzonego (między stabilizacją a narracją o traumie)

Forma prowadzenia zajęć
Zajęcia będą prowadzone formą wykładowo-warsztatową. W trakcie zajęć uczestnicy będą zachęcani do aktywnej pracy – praca na wybranych przypadkach, praca w podgrupach, praca na forum, odgrywanie scenek. W trakcie szkolenia zostaną wykorzystane prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa

• Zapoznanie się z problematyką krzywdzenia dzieci
• Nauka rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci
• Kształtowanie umiejętności podejmowania interwencji prawnych
• Nauka umiejętności interwencji psychologicznych w sytuacji krzywdzenia dziecka

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Główne cele warsztatu:

• Omówienie strategii terapii poznawczo-behawioralnej wykorzystywanych w pracy z lękiem.
• Omówienie programów terapeutycznych „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania.
• Ćwiczenie praktycznych umiejętności planowania i przeprowadzania omawianych interwencji terapeutycznych.

Plan warsztatu:

• Omówienie strategii poznawczo-behawioralnych wykorzystywanych w leczeniu zaburzeń lękowych u dzieci i nastolatków.
• Omówienie struktury programów „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania. Programy są przeznaczone do leczenia fobii społecznej, lęku przed separacją i uogólnionego zaburzenia lękowego u dzieci i nastolatków.
• Rola rodziców w terapii dziecka - omówienie sposobów angażowania rodziców w terapię.
• Ćwiczenie omawianych treści w parach lub małych grupach.
• Umożliwienie omówienia własnych doświadczeń zawodowych w pracy z lękowymi dziećmi i nastolatkami.

Forma: wykładowo-warsztatowa

Koszt szkolenia: 480 zł/osoba lub 5200 zł + koszt dojazdu i noclegu – szkolenie na zamówienie

Czas trwania : 20 godzin dydaktycznych

Liczebność grupy – maksymalnie 25 osób

Odbiorcy szkolenia : rodzice adopcyjni, rodzice zastępczy , pedagodzy, psycholodzy, którzy pracują z dziećmi odrzuconymi , z zaburzoną więzią.

Prowadzący szkolenie: Dariusz Wasiński - pedagog, psycholog, psychoterapeuta poznawczo- behawioralny (certyfikat nr 236). Dyrektor merytoryczny CTS Centrum Terapeutyczno- Szkoleniowego Niepublicznej Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Elblągu, w którym zajmuje się psychoterapią dzieci i dorosłych, wieloletni dyrektor Domu Dziecka „ Orle Gniazdo" w Marwicy. Od wielu lat związany z rodzicielstwem zastępczym, członek Zarządu Głównego Stowarzyszenia Zastępczego Rodzicielstwa, instruktor Szkoleniowego Programu Umacniania Rodziny.

Cel szkolenia: Celem szkolenia jest zdobycie przez uczestników wiedzy na temat znaczenia więzi między dzieckiem a osobą dorosłą i jej wpływu na jakość i sposób jego funkcjonowania. Ponadto uczestnicy wzbogacą swoją wiedzę jak zaburzenie przywiązania wpływa na funkcjonowanie dziecka. Uczestnicy również w praktyczny sposób będą mogli zapoznać się ze sposobami postępowania z dzieckiem z zaburzoną więzią, które często czuje się nierozumiane i odrzucane przez dorosłych. Ponadto uczestnicy dowiedzą się w jaki sposób można budować więź z dziećmi , które trafiają do rodzin adopcyjnych często po traumatycznych przeżyciach, które nie miały możliwości nawiązania więzi z żadną osobą dorosła.

Program szkolenia:

Blok I  - 10 godzin

• Co to jest przywiązanie ?

• W jaki sposób kształtuje się przywiązanie dziecka do osoby dorosłej?

• Rodzaje przywiązania i ich charakterystyka: przywiązanie bezpieczne i poza bezpieczne ( unikające, ambiwalentne, zdezorganizowane).

• W jakich warunkach i sytuacjach dziecko może nie przywiązać się do osoby dorosłej? ( przeżycia traumatyczne dziecka a budowanie przywiązania). Charakterystyka wybranych dysfunkcyjnych środowisk, w którym dziecko przebywało. ( placówki, rodzina dysfunkcyjna, dysfunkcyjna rodzina adopcyjna).

• Czy jest możliwe przywiązanie dziecka do osoby dorosłej po 3 roku życia?

• Czy dziecka może przywiązać się tylko do swojej biologicznej matki?

• Czy dziecko przebywające w placówce może przywiązać się do wybranej osoby w niej pracującej? Przedstawienie problemu w oparciu o wieloletnią praktykę pracy w placówce opiekuńczo- wychowawczej.

• Jakie znaczenie dla przyszłości dziecka ma rodzaj przywiązania do wybranej osoby bądź jego brak?

• Reaktywne zaburzenie przywiązania ( RAD) - definicja, przyczyny.

• Charakterystyka dziecka z zaburzonym przywiązaniem – jego problemy i potrzeby. Przedstawienie funkcjonowania takich dzieci w oparciu o własną praktykę.

• Dziecko z zaburzonym przywiązaniem w różnych okresach rozwojowych. W jaki sposób wpływa ono na funkcjonowanie dziecka w różnych sferach.

• Dziecko odrzucone, nieprzywiązane do żadnej osoby dorosłej i jego charakterystyka.

• Przeżywanie straty dziecka odrzuconego - jak opiekunowie mogą im pomóc?

• Czym jest rodzicielstwo zastępcze i jakie zadanie w stosunku do dziecka mają opiekunowie zastępczy?

• Różnice między rodzicielstwem zastępczym a rodzinami adopcyjnymi a budowanie więzi z dzieckiem.

• Zaburzenie więzi u dziecka lub jej brak jako przyczyna rozpadu rodzin zastępczych ( częściej) oraz rodzin adopcyjnych .

Blok II - 10 godzin

• Różnice między psychoterapią więzi a psychoterapią opartej na więzi.

• Jak budować więź z dziećmi przyjętymi/przysposobionymi? Skuteczne budowanie więzi.

• Budowanie więzi z dzieckiem, które jest przywiązane do innej osoby dorosłej (matka biologiczna, ojciec biologiczny, jeden z opiekunów zastępczych).

• Relacje opiekunów zastępczych z rodziną biologiczną dziecka przyjętego.

• Relacje dziecka przyjętego z własną rodziną biologiczną – jaki ma to wpływ na budowanie jego przywiązania z opiekunami zastępczymi.

• Czy dzieci przysposobione powinny znać swoją przeszłość? Wpływ braku wiedzy o swojej przeszłości na budowanie więzi oraz na sposób funkcjonowania dziecka w rodzinie. Omówienie jednego z przypadków z własnej praktyki.

• Główne problemy pojawiające się w czasie budowania więzi między dzieckiem a wybraną osobą dorosłą.

• Sposób postępowania z dzieckiem z zaburzoną więzią.

• Główne dylematy opiekunów zastępczych/rodziców adopcyjnych - postępowanie z dzieckiem, które nie przywiązało się do żadnej osoby dorosłej.

• Wybrane techniki pracy z dziećmi z zaburzoną więzią - praktyczne ćwiczenia

Forma zajęć: krótki wykład, metody warsztatowe. Prowadzący będzie korzystał z bogatej praktyki pracy z dziećmi z zaburzoną więzią, które przebywają w rodzinach zastępczych i adopcyjnych.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie zestaw materiałów oraz certyfikat Niepublicznego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli potwierdzający odbycie 20 godzin dydaktycznych szkolenia. 

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:

• Zapoznanie się ze specyfiką pracy z nastolatkiem, który ma trudności w radzeniu sobie z obrazem samego siebie.
• Techniki relacji terapeutycznej
• Jaki uniknąć pułapek w relacji pacjent – rodzice – terapeuta
• Rola problemów szkolnych w terapii
• Poznanie technik pracy z niską samooceną.

Program szkolenia:

• Dlaczego nastolatki gorzej sobie radzą niż dorośli czy deficyty okresu dojrzewania
• Zbieranie wywiadu, tworzenie wstępnej konceptualizacji na przykładzie konkretnych pacjentów,
• Techniki pracy z niską samooceną,
• Rola więzi – bezpieczeństwo, akceptacja, granice w terapii nastolatka
• Trudności i pułapki w terapii nastolatka – cele rodziców i pacjentów, czy terapia w ogóle ma zajmować się szkołą.
• Forma prowadzenia zajęć:
• Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.

Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
• Umiejętność pracy z problemem niskiej samooceny
• Umiejętność rozpoznawania sytuacji w których konieczne jest rozróżnianie pomiędzy celem rodziców, szkoły a celami pacjenta
• Budowanie relacji terapeutycznej

"Ponieważ wasze ciało tak szybko zmienia swój kształt, łatwo uwierzyć, że równie szybko można zmienić życie. Problemy pozostają jednak nierozwiązane, więc wracacie do jedzenia, które znowu staje się waszym głównym kłopotem. Cóż, ono przynajmniej naprawdę czyni cuda!"
Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego anoreksji i bulimii.
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy z pacjentem cierpiącym na anoreksję i bulimię.
• Zapoznanie z modelem pracy poznawczo – behawioralnej z bulimią.
• Umiejętność zaplanowania pracy poznawczo – behawioralnej z pacjentką z AN.
• Umiejętność wykorzystania technik terapeutycznych w kolejnych etapach pracy z pacjentem.
• Omówienie aspektu pracy z rodziną pacjenta.

Program szkolenia:
1. Rozumienie zaburzenia i świata osób cierpiących na anoreksję i bulimię:

• Objawy, diagnoza i różnicowanie zaburzenia.
• Wyrównanie stanu somatycznego.
• Behawioralny program rehabilitacji wagi w warunkach ambulatoryjnych i w oddziale
• Techniki pracy nad motywacją do leczenia i obawami przed zmianą.

2. Protokoły pracy z bulimią i anoreksją – omówienie kolejnych etapów terapii oraz ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych:

• Wypełnianie z pacjentem modelu zaburzenia.
• Tworzenie nowych, stabilnych wzorców odżywiania - praca z napadami objadania i rygorystyczną dietą.
• Typowe zniekształcenia myślenia pacjentów z bulimią.
• Omówienie schematów poznawczych i meta przekonań w anoreksji - pacjentki z anoreksją oszukują.
• Praca nad myślami i przekonaniami dotyczącymi jedzenia.
• Znaczenie pozytywnych myśli automatycznych w podtrzymywaniu zaburzenia, przykład filozofii pro-ana jako przykład meta – treści poznawczych.
• Techniki pracy ze specyficznym przetwarzaniem poznawczym – restrukturyzacja dysfunkcjonalnego myślenia.
• Praca z uzależnianiem swojej wartości od kształtu i masy ciała.
• Techniki pracy z poczuciem własnej wartości i perfekcjonizmem.
• Znajdowanie innych sposobów radzenia sobie z problemami i trudnymi emocjami niż strategie związane z jedzeniem – elementy mindfulness

3. Omówienie aspektu pracy z rodziną pacjenta.
Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

• potrafili dokonać diagnozy bulimii i anoreksji zgodnie z przyjętymi kryteriami,
• zaplanować przebieg leczenia zgodnie z celami terapeutycznymi,
• omawiać treści poznawcze typowe dla zaburzeń odżywiania,
• stosować techniki pracy w kolejnych etapach protokołu poznawczo – behawioralnego w bulimii.

Blok Superwizyjny