Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: szkolenie jest przeznaczone dla osób mających już kontakt z terapią poznawczo – behawioralną – zarówno osób uczących się jak i po zakończonym szkoleniu, ponieważ jego celem jest doskonalenie umiejętności prowadzenia konceptualizacji. Nie jest konieczne formalne wykształcenie, ale podstawowa umiejętność pracy w tym nurcie terapeutycznym oraz kontakt z klientami.
Liczebność grupy: maksymalnie 15 uczestników
Celem klasycznej terapii poznawczo – behawioralnej jest redukcja objawów zaburzenia z powodu którego klient zgłosił się na terapię. To założenie powoduje, że klasyczna CBT jest ustrukturyzowanym, często opartym na konkretnym protokole, postępowaniem terapeutycznym, często dyrektywnym i ograniczonym w czasie.
W przypadkach wielu pacjentów standardowe postępowanie terapeutyczne oparte na protokole CBT nie przynosi jednak sukcesu, ponieważ przeszkodą mogą być leżące u podłoża problemów sztywne przekonania (rysy osobowości). W takim wypadku konieczne jest dokładne zebranie wywiadu i stworzenie konceptualizacji klienta – analizy jego najważniejszych przekonań, stylów radzenia sobie itd.
Konceptualizacja przypadku w terapii behawioralno- poznawczej opisuje i wyjaśnia problemy zgłaszane przez pacjenta podczas terapii. Jej podstawową funkcją jest ukierunkowanie terapii na zmniejszenie stresu leczonej osoby i zwiększenie jej odporności na doświadczane trudności. Osiągnięcie tych celów jest możliwe, gdy konceptualizacja spełnia kilka funkcji: podsumowuje doświadczenia pacjenta, normalizuje jego doświadczenia, promuje zaangażowanie, złożone cele lub problemy czyni możliwymi do realizacji oraz porządkuje kolejne interwencje. Ponadto, identyfikuje mocne strony pacjenta i sugeruje jak zwiększyć odporność na doświadczany stres, proponuje najprostsze interwencje, uprzedza wystąpienie trudności, pomaga zrozumieć brak efektów w terapii oraz umożliwia prowadzenie wysokiej jakości superwizji. Z tego względu nabycie umiejętności dokonywania prawidłowej konceptualizacji w modelu poznawczo-behawioralnym jest jedną z podstawowych umiejętności terapeuty (i superwizora).
W czasie warsztatu zajmiemy się na podstawie przedstawionych przypadków tworzeniem konceptualizacji poznawczej pacjentów oraz odkrywaniem jakie zmiany w stosunku do „standardowej" terapii poznawczo – behawioralnej terapeuta powinien wprowadzić do pracy z klientem.
Część drugiego dnia warsztatu będzie przeznaczona na pracę nad trudnymi przypadkami uczestników.
Forma prowadzenia zajęć:
Forma prowadzenia zajęć jest warsztatowa – z jednej strony będzie to rozwiązywanie konkretnych problemów klinicznych związanych z trudnościami w budowaniu konceptualizacji klientów. W czasie warsztatu planowana jest praca nad trudnymi przypadkami klientów.
Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy udoskonalą:
• Umiejętność rozpoznawania jakie przekonania czy style radzenia sobie blokują pracę z klientem
• Umiejętność przygotowywania skróconej, w tym także graficznej konceptualizacji klienta, w celu przedstawienia jej w trakcie terapii lub superwizji
• Umiejętność budowania konceptualizacji pacjenta na podstawie wywiadu, modelu teoretycznego zaburzenia oraz informacji uzyskanych od klienta w trakcie terapii.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia: 

• Przedstawienie obrazu klinicznego fobii społecznej,
• Przypomnienie modelu behawioralnego lęku,
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy z pacjentem cierpiącym na fobię społeczną,
• Znajomość modelu pracy poznawczo – behawioralnej z fobią społeczną,
• Zapoznanie z modelem poznawczym fobii społecznej oraz celami terapeutycznymi w oparciu o podręcznik terapeuty oraz pacjenta,
• Umiejętność wykorzystania technik terapeutycznych w kolejnych etapach pracy z pacjentem,
• Zapoznanie uczestników z komponentami leczenia fobii społecznej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na rolę eksperymentu behawioralnego,
• Omówienie aspektu pracy z rodziną pacjenta.

Program szkolenia:
1. Co to znaczy żyć z fobią społeczną? - rozumienie zaburzenia i świata osób cierpiących na fobię społeczną:

• objawy, diagnoza i różnicowanie zaburzenia,
• najczęstsze pytania i oczekiwania pacjentów przed rozpoczęciem terapii.

2. Protokół pracy z fobią społeczną – omówienie kolejnych etapów terapii oraz ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych:
zapoznawanie pacjenta z modelem rozumienia fobii społecznej, omówienie trzech aspektów lęku społecznego (poznawczy, fizjologiczny i behawioralny),

• techniki pracy ze specyficznym przetwarzaniem poznawczym – restrukturyzacja dysfunkcjonalnego myślenia,
• techniki pracy z fizjologicznymi aspektami lęku społecznego,
• techniki pracy z zachowaniami zabezpieczającymi i unikaniem – systematyczna stopniowa ekspozycja i eksperymenty behawioralne.

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

• potrafili dokonać diagnozy fobii społecznej zgodnie z przyjętymi kryteriami,
• zaplanować przebieg leczenia zgodnie z celami terapeutycznymi, przy wykorzystaniu dostępnych w języku polskim podręczników,
• zastosować w praktyce terapię poza gabinetem – eksperyment behawioralny,
• omawiać treści poznawcze typowe dla fobii społecznej.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:
Konceptualizacja przypadku w terapii behawioralno- poznawczej opisuje i wyjaśnia problemy zgłaszane przez pacjenta podczas terapii. Jej podstawową funkcją jest ukierunkowanie terapii na zmniejszenie stresu leczonej osoby i zwiększenie jej odporności na doświadczane trudności. Osiągnięcie tych celów jest możliwe, gdy konceptualizacja spełnia kilka funkcji: podsumowuje doświadczenia pacjenta, normalizuje jego doświadczenia, promuje zaangażowanie, złożone cele lub problemy czyni możliwymi do realizacji oraz porządkuje kolejne interwencje. Ponadto, identyfikuje mocne strony pacjenta i sugeruje jak zwiększyć odporność na doświadczany stres, proponuje najprostsze interwencje, uprzedza wystąpienie trudności, pomaga zrozumieć brak efektów w terapii oraz umożliwia prowadzenie wysokiej jakości superwizji. Z tego względu nabycie umiejętności dokonywania prawidłowej konceptualizacji w modelu poznawczo-behawioralnym jest jedną z podstawowych umiejętności terapeuty.
Z drugiej strony po postawieniu diagnozy terapeuci poznawczo – behawioralni mogą rozpocząć i prowadzić terapię według programów leczenia konkretnych zaburzeń, których skuteczność została potwierdzona w wielu badaniach. Niestety w czasie prowadzenia terapii może się zdarzyć, że pacjent nie odpowiada na typowe leczenie w ramach CBT. W takim wypadku konieczne jest odkrycie jego przekonań lub schematów, które powodują, że zmiana nie jest możliwa.
W czasie warsztatu zajmiemy się na podstawie przedstawionych przypadków tworzeniem konceptualizacji poznawczej pacjentów oraz odkrywaniem jakie zmiany w stosunku do „standardowej" terapii poznawczo – behawioralnej terapeuta powinien wprowadzić do pracy z klientem.
Program szkolenia:

• Ramowy schemat prowadzenie terapii poznawczo – behawioralnej,
• Zbieranie wywiadu, tworzenie wstępnej konceptualizacji,
• Model konceptualizacji przypadku wg j. Beck i M. Reinecke,
• Wybór protokołu leczenia na podstawie diagnozy i wstępnej konceptualizacji, ustalanie celów,
• Struktura sesji,
• Zastosowanie konkretnych technik terapeutycznych w pracy z dzieckiem i nastolatkiem,
• Planowanie terapii na zasadzie: ustalanie celu – ustalenie kolejnych zadań – wybór techniki Praca wg schematu – wybierz kraj który napadasz, wybierz miasto, które zdobywasz, zdecyduj się na rodzaj broni.

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

• Umiejętność dobierania protokołu terapeutycznego do rozpoznania
• Umiejętność rozpoznawania sytuacji w których konieczne jest odejście od standardowej terapii poznawczo – behawioralnej
• Umiejętność budowania konceptualizacji pacjenta na podstawie wywiadu, modelu teoretycznego zaburzenia oraz informacji uzyskanych od klienta w trakcie terapii.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: Kurs przeznaczony jest dla lekarzy, psychologów, terapeutów zajęciowych oraz pielęgniarek pracujących z pacjentami psychiatrycznymi, a także wszystkich osób pracujących na co dzień z pacjentami doświadczającymi objawów psychotycznych.
W badaniach z udziałem osób chorych na schizofrenię stwierdzono skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej. Celem TPB początkowo było zmniejszenie objawów pozytywnych zarówno w fazie ostrej, jak i przewlekłej, później także objawów negatywnych. Wykazano związek TBP ze zmniejszeniem liczby nawrotów, z krótszym czasem potrzebnym do uzyskania remisji oraz z pełniejsza remisją. Profesor Turkington ze współpracownikami stwierdził, że TBP poprawia współpracę w leczeniu farmakologicznym i zwiększa akceptację choroby. The Cochrane Collaboration wskazuje na obiecujące efekty działania tej terapii. Nabycie podstawowych umiejętności z zakresu TPB zaburzeń psychotycznych pozwala pomóc pacjentowi zredukować stres związany z objawami, zrozumieć jego doświadczenie i nauczyć go radzić sobie z objawami. Co więcej, ułatwia budowanie relacji, rozumienie i ułatwia codzienną pracę.
Warsztat umożliwi nabycie podstawowych umiejętności pozwalających radzić sobie z wczesną adaptacją do choroby, z objawami wytwórczymi pacjenta, ze słabą współpracą w leczeniu farmakologicznym.
W czasie ćwiczeń uczestnicy zdobędą umiejętność praktycznego stosowania technik w pracy z pacjentami. Treść warsztatów skonstruowana jest tak, by zastosowanie powyższych technik było możliwe i praktyczne łatwe dla osób nie mających pełnego wykształcenia psychoterapeutycznego.
Plan szkolenia:

• Wprowadzenie do terapii poznawczo – behawioralnej
• Podstawy teoretyczne i badawcze zastosowania CBT w leczeniu psychoz
• Konceptualizacja zaburzeń psychotycznych, czyli pomoc w zrozumieniu przyczyn psychozy
• Normalizacja i dekatastrofizacja zaburzeń psychotycznych, czyli umieszczenie doznań psychotycznych na kontinuum doświadczeń ludzkich
• Jak w terapii poznawczo – behawioralnej pracujemy w halucynacjami (głosami)
• Jak w terapii poznawczo – behawioralnej pracujemy z urojeniami
• Prezentacja przykładów klinicznych, opisów przypadków

W czasie warsztatu planowane jest ćwiczenie konkretnych technik możliwych do zastosowania w pracy z pacjentem nie tylko w czasie regularnej terapii, ale także w czasie jego pobytu na oddziale, oddziale rehabilitacyjnym czy wizytach ambulatoryjnych.
Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psychologowie, psychoterapeuci, lekarze rodzinni, psychiatrzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia: Celem szkolenia jest przedstawienie podstaw wiedzy z zakresu medycyny snu, patofizjologii i leczenia bezsenności oraz terapii poznawczo-behawioralnej bezsenności.
Program szkolenia:

• Przedstawienie podstaw fizjologii snu, metod badania snu oraz klasyfikacji zaburzeń snu
• Omówienie diagnostyki bezsenności
• Przedstawienie psychologicznych modeli powstawania bezsenności
• Przedstawienie terapii poznawczej oraz technik behawioralnych stosowanych w leczeniu bezsenności m. in.:
• higiena snu
• metoda ograniczenia pór snu
• technika kontroli bodźców
• terapia poznawcza
• intencja paradoksalna

Forma prowadzenia zajęć:

• wstęp teoretyczny
• prezentacja i omówienie przypadków
• prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych

Korzyści z uczestnictwa w szkoleniu:
Nabyta wiedza i umiejętności pozwoli uczestnikom

• poszerzyć wiedzę na temat snu
• diagnozować bezsenność i różnicować z innymi zaburzeniami snu i zaburzeniami psychicznymi
• zrozumieć mechanizmy prowadzące do powstawania i utrzymywania się bezsenności
• zaplanować i przeprowadzić terapię poznawczą i behawioralną bezsenności

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

 „Życiowe burze zamiast nas niszczyć i ograbiać z sił i nadziei, mogą nas wzmocnić i nauczyć czegoś o życiu, rozwoju i zdrowieniu w świecie pełnym tymczasowości i przemian a czasami wielkiego bólu. Częścią tej sztuki jest nauka patrzenia na siebie i świat w nowy sposób, poznanie nowych sposobów pracy z własnym ciałem, myślami, uczuciami i spostrzeżeniami. Stopień stresu zależy w ogromnym stopniu od tego, jak człowiek postrzega świat i jak sobie z nim radzi. Mamy wpływ na określenie stopnia równowagi między naszymi wewnętrznymi zasobami umożliwiającymi radzenie sobie ze stresem, a stresorami, które są nieuchronnym elementem życia.”
        Jon Kabat - Zinn

Odbiorcy szkolenia: Psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków.

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych

Cel szkolenia:

• Przedstawienie uczestnikom technik pracy ze stresem w praktyce psychoterapeutycznej.
• Zapoznanie z poznawczym aspektem radzenia sobie ze stresem i przedstawienie technik terapeutycznych w pracy z pacjentem.
• Zapoznanie z doświadczeniowymi technikami terapeutycznymi w pracy z pacjentem nieradzącym sobie ze stresem - ćwiczenie umiejętności tolerowania dyskomfortu psychicznego i stresu.
• Praktyka obecności TU i TERAZ
• Praktyka relaksacji Jacobsona w pracy z pacjentem.

Program szkolenia:
1. Zrozumienie zjawiska stresu – aspekt fizjologiczny, poznawczy i społeczny.
2. Przedstawienie technik terapeutycznych związanych z poznawczym aspektem radzenie sobie ze stresem:

• Rola sposobu postrzegania trudności i zmian życiowych – postawy determinujące style radzenia sobie ze stresem
• Techniki pracy z myślami automatycznymi i nierealnymi założeniami wpływającymi na sposób reakcji na stres
• Praca z wybranymi zniekształceniami poznawczymi pacjentów – katastrofizowanie, wyolbrzymianie, myślenie czarno – białe
• Techniki pracy terapeutycznej z tendencją do zamartwiania się i przewidywania przyszłości
• Wybrane techniki pracy z samooceną i poczuciem kontroli

3. Doświadczeniowe techniki terapeutyczne w pracy z pacjentem nieradzącym sobie ze stresem:

• Dysfunkcja w regulowaniu emocji, czyli „mood intolerance” a radzenie sobie ze stresem
• Rozpoznawanie z pacjentami poznawczych sposobów interpretowania przeżywanych stanów emocjonalnych.
• Sposoby psychoedukacji pacjentów na temat emocji i radzenia sobie z nimi.
• Kluczowe umiejętności związane z uważnością w Dialektycznej Terapii Behawioralnej – ćwiczenie umiejętności tolerowania dyskomfortu psychicznego i stresu.
• Nowe spojrzenie na zastosowanie technik ekspozycyjnych w kontekście radzenia sobie ze stresem.
• Językiem organizmu są emocje, czyli skupienie się na TU i TERAZ – zastosowanie elementów terapii Gestalt w pracy z napięciem i trudnymi emocjami.

4. Inne techniki relaksacyjne w praktyce:

• Relaksacja Jacobsona
• Techniki relaksacyjne NLP

Forma prowadzenia zajęć: Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.

Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą potrafili:
• Diagnozować obszary do pracy terapeutycznej ze stresem
• Zastosować poznawcze techniki terapeutyczne w pracy z postawami i przekonaniami pacjentów determinującymi style radzenia sobie ze stresem
• Zastosować techniki służące wzmacnianiu umiejętności radzenia sobie z napięciem, stresem i dyskomfortem
• Praktykować wraz z pacjentem umiejętności bycia TU i TERAZ
• Praktykować wraz z pacjentem relaksację Jacobsona
• Praktykować wraz z pacjentem wybrane techniki relaksacyjne NLP

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy pracujący we wszystkich podejściach terapeutycznych, w tym w nurcie poznawczo-behawioralnym, psychiatrzy, seksuolodzy, studenci psychologii.

Cele:

• Zapoznanie z pojęciami niezbędnymi do rozmowy i prowadzenia terapii obejmującej sferę seksualności;
• Rozumienie znaczenia właściwego kontaktu z pacjentem z dysfunkcjami seksualnymi;
• Przekazanie wiedzy na temat diagnozowania zaburzeń seksualnych u kobiet i mężczyzn;
• Omówienie możliwych form pomocy, poznawczych, behawioralnych i innych w poszczególnych zaburzeniach.

Plan:

• Podstawowe pojęcia z zakresu seksualności;
• Budowanie dobrego kontaktu sprzyjającego rozmowie na tematy intymne;
• Zasady prowadzenia wywiadu seksuologicznego;
• Kryteria rozpoznania zaburzeń seksualnych;
• Schemat terapii poznawczo-behawioralnej zaburzeń seksualnych;
• Specyfika zaburzeń seksualnych kobiet;
• Zastosowanie różnych technik terapeutycznych pomocnych w leczeniu zaburzeń pożądania, pobudzenia i orgazmu;

Korzyści z uczestnictwa:

• Nabycie umiejętności rozmowy z osobą przeżywającą trudności w zakresie funkcjonowania seksualnego;
• Rozumienie złożoności przyczyn, w tym farmakoterapii, które mogą prowadzić do występowania różnego rodzaju dysfunkcji seksualnych;
• Zapoznanie się z różnymi metodami pracy w poszczególnych zaburzeniach;
• Zapoznanie się ze skutecznymi technikami pracy charakterystycznymi dla terapii poznawczo-behawioralnej w różnego rodzaju trudnościach seksualnych.

Formy szkolenia: prezentacja, wykład, dyskusja, praca w parach lub w grupach.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

„Praca z wewnętrznym dzieckiem prowadzi do najszybszych i najbardziej efektywnych przemian w ludziach. Ten prawie natychmiastowy wynik nadal mnie zadziwia.”

John Bradshaw

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych.

Koszt: 480 zł /os lub 5200 zł (+koszty podróży i noclegu dla wykładowcy) – szkolnie na zamówienie

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków

Cel szkolenia: Dziecko pod wieloma względami jest najbardziej wartościową częścią osobowości i może wnosić w życie jednostki dokładnie to, co rzeczywiste dziecko wnosi w życie rodziny: wdzięk, radość i twórczość. Odkrycie, uznanie, uprawomocnienie i pokochanie wewnętrznego dziecka w trakcie terapii jest dla każdego pacjenta niezwykłą podróżą, która go uzdrawia i poprawia jakość życia. Rozumienie dziecięcej części pacjenta i umiejętność pracy z nią jest niezwykle przydatnym narzędziem w pracy każdego terapeuty.

Cele szkolenia:

• Zapoznanie się ze specyfiką pracy z wrażliwą, dziecięcą częścią pacjenta.
• Poznanie technik pracy z wewnętrznym dzieckiem.

Program szkolenia:

1. Omówienie koncepcji wewnętrznego dziecka z perspektywy rożnych podejść psychologicznych.
2. Etapy pracy z wewnętrznym dzieckiem.
3. Typy wewnętrznego dziecka - wprowadzenie do trybów dziecięcych pacjenta.
4. Diagnoza „wewnętrznego dziecka” w oparciu o potrzeby naturalne i stadia rozwojowe
5. Sposoby nawiązywania kontaktu i budowania relacji z dzieckiem wewnętrznym pacjenta (ograniczone powtórne rodzicielstwo, praca wyobrażeniowa, pisanie listów etc.).
6. Uzdrawianie dziecka - Interwencje terapeutyczne w odniesieniu do poszczególnych trybów dziecięcych (techniki poznawcze i doświadczeniowe w pracy ze skrzywdzonym i złoszczącym się dzieckiem)

Korzyści z uczestnictwa

• Pogłębienie wiedzy na temat koncepcji wrażliwego dziecka w terapii
• Umiejętność rozpoznawania różnych stanów dziecięcych, które przeżywa pacjent
• Umiejętność docierania do wrażliwych części pacjenta i pracy z nimi
• Poznanie filozofii pracy z wewnętrznym dzieckiem w oparciu o terapię schematów
• Doskonalenie warsztatu pracy psychologicznej i praca z własnym wewnętrznym dzieckiem

Forma prowadzenia zajęć

Zajęcia będą prowadzone formą wykładowo-warsztatową. W trakcie zajęć uczestnicy będą zachęcani do aktywnej pracy – doświadczania technik na sobie, pracy na wybranych przypadkach, pracy w podgrupach, odgrywania scenek. W trakcie szkolenia zostaną wykorzystane prezentacje multimedialne. Warsztat oparty jest o różne podejścia psychologiczne takie jak terapia poznawczo-behawioralna, analiza transakcyjna, terapia wewnętrznego dziecka, terapia schematów.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Główne cele warsztatu:

• Omówienie strategii terapii poznawczo-behawioralnej wykorzystywanych w pracy z lękiem.
• Omówienie programów terapeutycznych „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania.
• Ćwiczenie praktycznych umiejętności planowania i przeprowadzania omawianych interwencji terapeutycznych.

Plan warsztatu:

• Omówienie strategii poznawczo-behawioralnych wykorzystywanych w leczeniu zaburzeń lękowych u dzieci i nastolatków.
• Omówienie struktury programów „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania. Programy są przeznaczone do leczenia fobii społecznej, lęku przed separacją i uogólnionego zaburzenia lękowego u dzieci i nastolatków.
• Rola rodziców w terapii dziecka - omówienie sposobów angażowania rodziców w terapię.
• Ćwiczenie omawianych treści w parach lub małych grupach.
• Umożliwienie omówienia własnych doświadczeń zawodowych w pracy z lękowymi dziećmi i nastolatkami.

Forma: wykładowo-warsztatowa

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci powyższych kierunków. Mile wiedziany wcześniejszy kontakt z terapią poznawczą, ale nie jest konieczny.

Liczebność grupy: maksymalnie 25 uczestników

„Stawiam przed tobą wyzwanie – czy potrafisz być „przeciętny”. Czy taka perspektywa wydaje Ci się nieinteresująca i odstraszająca? Dobrze wyzywam Cię – spróbuj tego przez jeden dzień?”

David D. Burns „Radość życia.”

Perfekcjonizm jest czymś wymyślonym przez człowieka. Konstruktem teoretycznym, który miał pomóc nam rozwijać się wewnętrznie oraz przynosić sukces w realnym świecie. W praktyce zazwyczaj bywa niestety odwrotnie. Zazwyczaj osoby dążące do perfekcyjnego wykonania zadania pozostają w miejscu. David Burns pisał, że im mocniej dążymy do perfekcji, tym większe będzie rozczarowanie. Bo zawsze wszystko da się poprawić jeśli przyjrzymy się z bliska i dostatecznie krytycznie.

Ludzie zmagający się z perfekcjonizmem stają przed niezwykle trudnym zadaniem, bo choć z jednej strony ta strategia powoduje cierpienie i brak zaspokojenia własnych potrzeb, to z drugiej strony przynosi zawodowe czy naukowe sukcesy. Muszą zmierzyć się z tym jak zepsuć przynoszącą im zyski strategię, by z jednej strony wprowadzić w swoje życie zmianę, a z drugiej zachować większość korzyści, które mieli do tej pory.

W trakcie warsztatu zaczniemy od omówienia miejsca perfekcjonizmu w teoriach poznawczo – behawioralnych, zarówno na poziomie zniekształceń poznawczych, przekonań, roli perfekcjonizmu w niektórych zaburzeniach osi pierwszej (np. zaburzenia jedzenia, depresja), jak w przypadku pracy z osobowością (np. rola trybu nadmiernie wymagającego rodzica w terapii schematu).

Główną częścią warsztatu będzie jednak omawianie, najchętniej na materiale uczestników (lub przykładach przygotowanych przez prowadzącego) konkretnych strategii terapeutycznych, które mogą być zastosowane w pracy terapeutycznej z perfekcyjnymi osobami. Zastanowimy się też na ile terapeuta powinien być (nie)perfekcyjny w pracy z takim klientem, czyli jak schematy klienta mogą wpływać na uruchamianie się schematów terapeuty.

Forma prowadzenia zajęć:

Forma prowadzenia zajęć jest warsztatowa – z jednej strony będzie to rozwiązywanie konkretnych problemów życiowych związanych z perfekcjonizmem. W czasie warsztatu planowana jest praca nad uczeniem się stosowania konkretnych technik terapeutycznych. Mile widziane przykłady z praktyki klientów.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: szkolenie jest przeznaczone dla osób mających już kontakt z terapią poznawczo – behawioralną – zarówno osób uczących się jak i po zakończonym szkoleniu, ponieważ jego celem jest doskonalenie umiejętności prowadzenia konceptualizacji.  Nie jest konieczne formalne wykształcenie, ale podstawowa umiejętność pracy w tym nurcie terapeutycznym oraz kontakt z klientami.
Szkolenie ma charakter wykładowo- warsztatowy, wykorzystujący doświadczenie uczestników.
Obecnie wydaje się, że wzrasta liczba klientów oraz pacjentów psychiatrycznych, których głównym lub towarzyszącym problemem zgłaszanym do terapii jest zaburzenie osobowości chwiejnej emocjonalnie, czyli Borderline. Część terapeutów nie potrafi ( bądź boi się spróbować) pracować z tą grupą osób, ponieważ brak im konkretnych pomysłów do terapii tego zaburzenia. Szkolenie ma wypełnić tę lukę. Celem jest zaprezentowanie uczestnikom programu terapeutycznego stworzonego przez Arthura Freemana i Ginę Fusco, który do tej pory nie został wydany w języku polskim. Jest to również alternatywa lub uzupełnienie wiedzy dla osób pracujących na co dzień metodami Schema Therapy.
Program opiera się na konkretnych metodach pracy poznawczo-behawioralnej, a kolejność materiału do pracy na sesjach opiera się na wieloletnim doświadczeniu zawodowym twórców programu. Skrótowo program szkolenia wygląda następująco:

1. Podstawowe informacje na temat Borderline Personality Disorder
2. Nawiązywanie relacji terapeutycznej
3. Freemana sposób na Borderline
4. Podstawowa struktura sesji terapeutycznych
5. Praca z poczuciem odrzucenia
6. Praca z niestabilnością związków u osób z Borderline, charakteryzującymi się idealizacją lub dewaluacją
7. Rozwiązywanie problemów z tożsamością
8. Praca z impulsywnością
9. Nauka radzenie sobie z tendencjami samobójczymi, zachowaniami manipulacyjnymi i samouszkodzeniami
10. Praca z niestabilnością emocjonalną
11. Nauka radzenia sobie z chronicznym poczuciem pustki wewnętrznej
12. Nauka radzenia sobie z intensywnym, nieadekwatnym gniewem
13. Praca z przemijającymi myślami paranoicznymi w sytuacjach silnego stresu
14. Problemy z objawami dysocjacyjnymi

Korzyści ze szkolenia:  Uczestnicy uzupełnią lub przypomną sobie podstawowe informacje na temat zaburzenia osobowości typu Borderline oraz uporządkują swoją wiedzę na temat terapii poznawczo-behawioralnej tego zaburzenia. Ponadto poznają, krok po kroku, konkretny sposób/program pracy z tego typu klientami. Będą mogli również podzielić się własnym doświadczeniem zawodowym.
Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze

Liczebność grupy: maksymalnie 25 uczestników

Choroba onkologiczna jest procesem, w czasie którego mogą się pojawić różne problemy natury psychicznej (np. zaburzenia adaptacyjne, depresyjne, lękowe, zaburzenia funkcji poznawczych), w których bardzo przydatne mogą się okazać strategie terapeutyczne oferowane przez terapię poznawczo-behawioralną. W trakcie warsztatu omówimy specyfikę budowania konceptualizacji problemów chorego na nowotwór z uwzględnieniem aspektów medycznych i systemowych, które mogą być czynnikami istotnie wpływającymi na funkcjonowanie psychiczne pacjenta. Przyjrzymy się także odmiennościom w zakresie prowadzenia terapii z chorym somatycznie – nauczymy się, jak sobie radzić z problemami, kiedy czas sesji może być nieprzewidywalny albo bardzo krótki, kiedy sesje mogą odbywać się w sposób nieregularny lub gdy pacjent nie może ze względu na swój stan przychodzić do gabinetu terapeuty, kiedy w czasie sesji pojawiają się nasilone dolegliwości somatyczne, kiedy przydarza się wiele sytuacji kryzysowych i kiedy często problemy generowane są przez system otaczający chorego. Zwrócimy też uwagę na te aspekty psychoedukacji, które szczególnie mogą być przydatne w motywowaniu chorego do podjęcia pracy z psychoterapeutą w celu wspierania procesu leczenia od strony własnej psychiki.

Główną częścią warsztatu będzie omówienie i przećwiczenie technik terapeutycznych, szczególnie przydatnych w pracy z chorym onkologicznie. Będziemy się zastanawiać, jak najlepiej zaadaptować znane z klasycznej TPB metody pracy do specyficznych warunków pracy z chorym somatycznie – w tym celu wykorzystamy materiał kliniczny z praktyki zarówno prowadzącego, jak i uczestników warsztatu. W czasie warsztatu zajmiemy się też ważnym tematem, jakim jest dbanie o własny dobrostan psychiczny terapeuty, który pracując z chorym konfrontuje się jednocześnie z bardzo trudnymi sytuacjami i obciążeniami.

Forma prowadzenia zajęć: W czasie zajęć wykorzystane zostaną elementy warsztatu, trening umiejętności, omawianie przypadków z praktyki klinicznej, w tym przewidziany jest czas na omówienie przypadków z praktyki uczestników warsztatu.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze

iczebność grupy: maksymalnie 25 uczestników

Plan warsztatu:

1. Problem oporu w relacji terapeutycznej – jakie mogą być źródła i sposoby przezwyciężania.

2. Podstawowe narzędzia pracy w Dialogu Motywującym:

a) Pytania „otwarte” czy „otwierające”? Ćwiczenie zadawania pomocnych pytań.

b) Bogactwo odzwierciedleń – ćwiczenie odzwierciedleń prostych i złożonych; dwustronnych, powiększających, pomniejszających. Kiedy jakie odzwierciedlenia stosować?

c) Dowartościowanie jako sposób na budowanie poczucia własnej wartości, sprawczości i motywacji klienta. Kiedy i jaka pochwała nie jest wskazana?

d) Podsumowanie - kiedy, jakie, jak i po co?

3. Udzielanie informacji w duchu DM.

4. Język podtrzymania i język zmiany – jak zauważyć i jak reagować.

5. Dialog Motywujący i dialog sokratejski – podobieństwa i różnice.

6. Integrowanie DM w pracę terapeuty poznawczo – behawioralnego w konkretnych przypadkach klinicznych.

Na warsztacie będzie trochę teorii i dużo, dużo ćwiczeń.

Jak integrować interwencje z behawioralnych, poznawczych, akceptacyjnych i uważnościowych skrzydeł CBT.

Odbiorcy szkolenia:Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Cel szkolenia: Trzecia fala terapii chyba już trwale zaczęła zmieniać obraz terapii poznawczo – behawioralnej. Stąd też dla wielu osób pracujących w tym podejściu ważne wydaje się zastanowienie które techniki trzeciej fali i w jaki sposób włączyć do swojego sposobu pracy. Właśnie celem tego warsztatu jest pokazanie jak można rozwinąć podejście CBT o o procesy elastyczności psychologicznej, analizę funkcjonalną i teorię ram relacyjnych (RFT).

ACT i CBT posiadają różne narzędzia służące zmianie zachowania, w sytuacji kiedy pojawiają się problematyczne myśli czy emocje. Warsztat ukaże różnice w strategiach i celach pracy w obu tych podejściach, przede wszystkim jednak ma na celu wykształcenie bardziej holistycznego podejścia w pracy terapeutycznej, umożliwiającego większą skuteczność, elastyczność i dostosowanie do aktualnego kontekstu czy celu interwencji.

Obok zdobycia wiedzy celem warsztatu jest promowanie eksperymentalnych metod dydaktycznych; możliwości doświadczenia innowacyjnych interwencji behawioralnych na własnej skórze zamiast przekonywania czy przyswajania określonych protokołów pracy.

Efekt szkolenia:

1. W jaki sposób można sformułować przypadek wg ACT (różnice w stosunku do klasycznej konceptualizacji w CBT)
2. Doświadczenie różnicy w stosowaniu dyfuzji i strategii restrukturyzacji poznawczej w procesie aktywizacji behawioralnej.
3. Nauczenie się planowania i przeprowadzania ekspozycji, która zamiast redukcji objawów (np. poprzez desensytyzację) ma na celu poszerzenie repertuaru zachowań i przybliżenie klienta do obszarów życia, które uznaje za wartościowe pomimo doświadczanego większego dyskomfortu emocjonalnego.
4. Poznanie nowych metod diagnostycznych wykorzystujących procesy uważności i określania wartości oraz ich wykorzystanie w pogłębianiu relacji terapeutycznej z klientem.
5. Rozwinięcie umiejętności postrzegania własnego schematu poznawczego z dystansu bez poddawania się mu czy angażowania się w wewnętrzną walkę.
6. Doświadczenie jak można zmienić superwizję z opowiadania sobie historii i dawania sobie rad, czyli skupienia się na objawach i tworzenia nowych reguł zachowania, na rozwijanie własnej elastyczności psychologicznej i kształtowanie umiejętności terapeutycznych.

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy. 

”Problemów nie można uleczyć za pomocą słów, lecz tylko przez doświadczenie i to nie wyłącznie przez doświadczenie korygujące, lecz przez ożywienie wczesnego lęku, smutku i gniewu.”

Alice Miller

Ewolucja terapii poznawczo – behawioralnej doprowadziła do tzw. rewolucji emocjonalnej w CBT, która wzbogaciła dotychczasowe zdobycze CBT poprzez skupienie uwagi m.in. na: podkreśleniu znaczenia relacji terapeutycznej, schematów emocjonalnych, duchowości, wyznawanych wartości czy umiejętności bycia tu i teraz. Trzecia fala terapii CBT stanowi ważny obszar rozwoju współczesnej psychoterapii, poszerzając spektrum technik terapeutycznych w wymagających zaburzeniach psychicznych, takich jak osobowość borderline (o typie chwiejnym emocjonalnie) czy nawracające zaburzenia depresyjne.

Szkolenie „Praca z emocjami w terapii poznawczo – behawioralnej” skupia się głównie na technikach terapeutycznych „trzeciej fali” służących lepszemu zrozumieniu, radzeniu sobie i korzystaniu z emocji zarówno przez psychoterapeutę jak i pacjenta. Na szkoleniu dominują ćwiczenia i doświadczenia w oparciu o pracę własną oraz prezentacja technik przez prowadzącą.

Odbiorcy szkolenia: Psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków.

Cel szkolenia:

• Przedstawienie głównych podejść tzw. trzeciej fali w CBT w kontekście skupiania się na emocjach terapeuty i pacjenta

• Zaprezentowanie technik pomocnych w korzystaniu z emocji w pracy psychoterapeutycznej

• Zaprezentowanie technik pracy z emocjami w kontekście impulsywności i nie radzenia sobie z silnymi emocjami przez pacjentów

• Zaprezentowanie technik pracy z emocjami w kontekście tłumienia i odcinania się od emocji przez pacjentów

Program szkolenia:

1. EST (emotional schema therapy) - Terapia ukierunkowana na schematy emocjonalne - Robert Leahy:

   • omówienie schematów emocjonalnych, kwestionariusza i sposobów pracy z emocjami

2. Uprawomocnianie (Linehan, Greenberg, Leahy):

„Nerwica jest zawsze substytutem uzasadnionego cierpienia.” C.G. Jung

• Uprawomocnianie – uwydatnianie mądrości punktu widzenia pacjentki.

• Rozwiązywanie problemów – uwydatnianie mądrości punktu widzenia terapeuty.

• Pacjent ma odzyskiwać zaufanie do swoich emocji, intuicji i decyzji.

3. Umiejętności związane z regulacją emocji:

   • Dziennik emocji + ABC

   • Psychoedukacja o emocjach – mieszczenie emocji, redukowanie zależności zachowań od nastroju

   • Plusy i minusy znieczulania emocji

   • Mity na temat emocji

   • Umiejętności związane z ZASADNICZĄ UWAŻNOŚCIĄ (Linehan, Kabat-Zinn, ACT)

   • ACT - Terapia Akceptacji i Zaangażowania, Hayes, Wilson

   • Komunikowanie emocji – komunikat JA

   • Rozwijanie samouprawomocniania; redukowanie samounieważnienia.

4. Praca na poziomie emocjonalnym:

   • Techniki wyobrażeniowe

   • Praca z trybem Odłączonego Obrońcy

   • Self-compassion

5. Praca z emocjami na poziomie behawioralnym - umiejętności samokierowania:

   • Zrób odwrotnie

   • Zjedz tę żabę…

   • Rozwijanie realistycznego podejmowania decyzji

   • Rozwijanie aktywnego rozwiązywania problemów

   • Umiejętności związane ze skutecznością w relacjach interpersonalnych: tworzenie przyjaźni, asertywność

6. Życie w oparciu o wartości jako ważny aspekt radzenia sobie z emocjami.

7. Radzenie sobie z nawrotami.

Forma prowadzenia zajęć: Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.

Korzyści z uczestnictwa: Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą potrafili lepiej rozumieć emocje swoje i pacjentów oraz wykorzystywać w swojej pracy zaprezentowane techniki.

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Cel szkolenia: Nasze życie jest pełne prawdziwego cierpienia. Cierpimy, kiedy przydarzają się nam złe rzeczy – potrąci nas samochód, chorujemy, stracimy bliską osobę. Ten rodzaj cierpienia przydarza się nam wszystkim i jest po prostu funkcją życia. W ACT nazywamy ten rodzaj cierpienia czystym dyskomfortem. Życie serwuje nam te wydarzenia, a normalną i odpowiednią na nie reakcją jest smutek oraz zachowania, dzięki którym staramy się zaradzić tej sytuacji. Niestety sami utrudniamy sobie radzenie z realnym cierpieniem. Ludzki umysł w trudnych, bolesnych sytuacjach może działać „przeciwko nam”, ponieważ do prawdziwego, realnego cierpienia potrafi dołożyć dużo więcej trudnych emocji związanych nie z samymi wydarzeniami, ale z tym jak posługujemy się naszym językiem i myśleniem symbolicznym. Wikłamy się w pułapki myślenia: „jak ja sobie na to zasłużyłem?”, „już nigdy nie będzie tak jak wcześniej” czy „nikt inny tak nie cierpi jak ja”. Staramy się też wyeliminować cierpienie z naszego życia za wszelką cenę. Według badań to właśnie ta wewnętrzna walka i unikanie doświadczania cierpienia jest podłożem wielu objawów. W ACT uczymy rozwijania elastyczności psychologicznej, której jednym z głównych procesów jest trenowanie otwartości na doświadczenie w służbie tego co dla nas istotne.

Efekt szkolenia: Podczas mojego warsztatu poznamy trzy podejścia o które warto rozszerzyć swoją praktykę psychoterapeutyczną:

1. Pierwszy z nich to stymulowanie „twórczego braku nadziei”. Słowo twórczy odnosi się do otwartości, która pojawia się, kiedy klienci ostatecznie porzucają nieefektywną kontrolę doświadczenia i zwracają swoją uwagę na życie zgodne z wybranymi wartościami. Celem tej interwencji  nie jest stworzenie poczucia beznadziei lub wiary w beznadziejność; tylko przyspieszenie procesu porzucania tego, co nie działa, co w efekcie często umożliwia pojawienie się uczucia nadziei. (Hayes i in., 2012).
2. Drugi sposób nazywany  „werbalnym aikido”, to umiejętność walidacji odczuwanego przez klienta doświadczenia bez „kupowania” treści tego doświadczenia. Ta umiejętność jest zarówno kluczem do budowy silnego sojuszu terapeutycznego, jak i może być skuteczną interwencją, dzięki której tworzymy przestrzeń dla odczuwania głębokich emocji, ułatwiamy kontakt z niewygodnymi doświadczeniami i zmniejszamy tendencję do ich unikania. (Webster 2016)
3. Trzeci sposób to „eksperyment w 5 krokach”. Terapia zwykle kojarzona jest z rozmową. Z perspektywy ACT część naszych problemów (zarówno klientów jak i terapeutów) polega na tym, że za bardzo polegamy na słowach. Dzięki otwarciu się na wykorzystanie w terapii doświadczania ciała, jego ruchu oraz pamięć mięśniowej, możemy odkrywać wartościowe ścieżki w sytuacjach, kiedy nasz umysł i język, którego używamy, stanową jedną z barier do pokonania. (Bonensteffen 2018)

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy.

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Cel szkolenia: Naszą osobowość, system  przekonań czy wzorce reagowania emocjonalnego kształtuje wiele doświadczeń naszej przeszłości. Stanowi to nieodłączną część naszego rozwoju jako ludzi . Dzięki nim uczymy się jak adekwatnie zaspakajać nasze podstawowe potrzeby emocjonalne i jak budować bezpieczne więzi. Na wiele z okoliczności, które kształtują nasz prawidłowy rozwój nie mamy jednak wpływu i nie jesteśmy w stanie ich kontrolować. Nie wybieramy sobie naszej przeszłości. Doświadczamy też cierpienia, deprywacji lub straty, która uniemożliwia nam zaspakajanie naszych potrzeb jako dzieci. Szukamy wtedy sposobów radzenia sobie w tych trudnych sytuacjach. Efekt tego jest taki, że o ile dany schemat reagowania jest zrozumiały z perspektywy doświadczeń małego dziecka, o tyle te same metody, które pojawiają się w podobnych sytuacjach w dorosłym życiu bywają zupełnie niefunkcjonalne, a często stanową powtarzającą się „pułapkę” w znacznym stopniu uniemożliwiającą nam prowadzenie życia zgodnego z naszymi wartościami. Klasyczne nurty terapeutyczne, które od lat zajmują się problematyką zaburzeń osobowości czy stałych wzorów zachowań ewoluowały w terapie integrujące różne techniki terapeutyczne w celu tworzenia skutecznych interwencji. Owocem ostatnich latach rozwoju terapii jest również ewolucja samego podejścia do problematyki osobowości w stronę kontekstualnej perspektywy i pracy bardziej zorientowanych na procesy psychologiczne niżeli na techniki. Warsztat ma przybliżyć tą perspektywę pracy psychoterapeutycznej i pozwolić doświadczyć metod pracy takich podejść jak praca na trybach w terapii schematu (ST), stymulowanie systemu ukojenia w terapii opartej na współczuciu (CFT) czy tworzenia ugruntowanej pespektywy w relacji z naszymi wewnętrznymi doświadczeniami w terapii ACT.

Efekt szkolenia: Warsztat ma przybliżyć sposób rozumienia pacjenta i wybór metod pracy z psychoterapii opartej przede wszystkim na „trzeciej fali CBT”. W trakcie warsztatu będziemy trenować trzy podstawowe podejścia:

1. Terapia schematów - wzmacnianie trybu „zdrowego dorosłego” - w praktyce pomoc pacjentowi w zaspakajaniu kluczowych potrzeb emocjonalnych w adaptacyjny sposób.
2. Terapia skoncentrowana na współczuciu - rozwijanie troskliwego „Ja” - w praktyce aktywizacja w afiliacyjno-kojącego systemu regulacji emocjonalnej.
3. Terapia akceptacji i zaangażowania – Rozwijanie elastyczności psychologicznej w obszarze skonceptualizowanego  „Ja”- w praktyce umiejętność przyjmowania elastycznej pespektywy postrzegania siebie, która pomaga rozwijać i poszerzając repertuar wartościowych zachowań.

Umiejętności zdobyte lub udoskonalone podczas warsztatu:

1. Zrozumienie schematu w aktualnym kontekście tu i teraz
2. Zrozumienie schematu w kontekście sytuacyjnym
3. Zrozumienie schematu kontekstu historii uczenia się i doświadczeń 
4. Zrozumienie funkcjonalności sposobów radzenia sobie
5. Aktywizacja behawioralna - Wybór kierunku zmiany zachowania
6. Zaangażowane działanie i utrzymanie kierunku zmiany

Mile widziane by uczestnicy szkolenia zapoznali się wcześniej z: A. Lev , M. McKay , M. Skeen , P. Fanning, RELACJE NA HUŚTAWCE Jak uwolnić się od negatywnych wzorców zachowań?, GWP 2018

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy. 

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii. 

Cel szkolenia: Niezależnie od tego, czy jest się nowicjuszem, czy posiada się lata doświadczenia w pracy z pacjentami, trudno zaprzeczyć, że metafory odgrywają kluczową rolę w praktyce psychoterapeutycznej.  Prawie wszystkie nurty terapeutyczne zgadzają się co do wpływu jaki ma stosowanie metafor w dialogu terapeutycznym z klientem. To potężne narzędzie dające motywację do zmiany zachowania czy pomagające klientowi odkrywać co jest dla niego ważne. Poszczególne nurty terapeutyczne szkolą terapeutów w stosowaniu specyficznych metafor jako technik w określonych obszarach problemowych. Można się ich nauczyć jak protokołów pracy. Wiele metafor pojawia się w takcie terapii spontanicznie, bez świadomości osoby, która mówi, że jest to wypowiedź metaforyczna. Metafory są bowiem częścią naszego języka. Jest to zdolność do tworzenia związków frazeologicznych o innym znaczeniu niż dosłowny sens wyrazów z których ten związek się składa. Daje to nam nieskończone możliwości dla naszej kreatywności oraz ułatwia uczenie się,  planowanie, przewidywanie czy ocenianie.  Zdolność ta pozwala nam również tworzyć i opisywać tak abstrakcyjne pojęcia jak miłość czy czas, oraz tworzyć teoretyczne konstrukty naukowe. Pomimo, iż metaforyczne myślenie może być dla nas tak użyteczne, często błędnie je stosujemy. Prowadzi to do psychologicznej nieelastyczności i jest podłożem różnego rodzaju psychopatologii. Dotyczy to zarówno naszych klientów, jak i nas terapeutów.  W Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) uczymy się jak wykorzystywać takie narzędzie jak uważność, analiza funkcjonalna i teoria ramowania relacyjnego (RFT), by trafnie rozpoznać i zrozumieć ekspresję metaforyczną na której utknął nasz klient, oraz jak na tej podstawie zaplanować i przeprowadzić precyzyjną interwencje, która umożliwi naszemu klientowi działanie w zgodzie z tym co dla niego ważne.

Efekt szkolenia: Warsztat ma przybliżyć lingwistyczne i behawioralne podstawy naukowe stosowania metafor oraz przeprowadzić trening kluczowych umiejętności stosowania metafor w praktyce klinicznej. Trenować będziemy cztery umiejętności:

1. Jak trafnie wybierać cel metafory, by dotyczył właściwości lub funkcji istotnych/kluczowych dla problemu?
2. Jak uchwycić w metaforze funkcje lub właściwości, które chcemy uzyskać jako efekt interwencji klinicznej?
3. Jak dobrać narzędzie metafory, którego właściwości bardzo wyraźnie opisują funkcje której brakuje w celu metafory?
4. Jak wybierać narzędzie metafory, by dobrze pasowało ono do kontekstu klienta?
5. Doświadczenie jak można zmienić superwizję z opowiadania sobie historii i dawania sobie rad, czyli skupienia się na objawach i tworzenia nowych reguł zachowania, na rozwijanie własnej elastyczności psychologicznej i kształtowanie umiejętności terapeutycznych.

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy. 

Osoba prowadząca: dr Marcin Domurat

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Self-compassion – co można by przetłumaczyć jako samowspółczucie lub współczująca postawa względem samego siebie, to idea szeroko rozpowszechniona w nurtach związanych z tzw. Trzecią falą terapii behawioralnych. Jest centralnym punktem Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu (CFT) , jednym z rozwinięć programów Mindfulness, a także integralną częścią Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT).

Warsztat ma za zadanie przybliżyć ideę self-compassion, zarówno od strony teoretycznej, jak i przede wszystkim praktycznej, jako sposobu radzenia sobie z cierpieniem. Omawiane kwestie mają uniwersalne znaczenie w praktyce terapeutycznej, ale zyskują szczególne znaczenie w pracy z pacjentami o wysokim poziomie wstydu i samokrytycyzmu. Badania dowodzą skuteczności technik self-compassion w obniżaniu poziomu stresu, lęku, depresji, przy jednoczesnym rozwoju dobrostanu psychicznego, odporności psychicznej oraz wzrostu poziomu satysfakcji życiowej.

Jedną z możliwych, potwierdzonych badaniami korzyści z praktyki self-compassion jest przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu terapeuty. Ważna częścią szkolenie będzie zatem również praca na własnych doświadczeniach, propozycje wykorzystania poznanych narzędzi do radzenia sobie z trudnymi uczuciami w pracy terapeutycznej.

Cel szkolenia:

• Zapoznanie z teoretycznymi ramami związanymi z koncepcją współczucia
• Prezentacja wybranych technik i możliwości ich zastosowania w pracy z pacjentami dorosłymi i młodzieżą
• Wprowadzanie interwencji terapeutycznych self-compassion w praktyce terapeutycznej
• Propozycje integracji dotychczasowych metod pracy z podejściem „trzeciofalowym”
• Przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu terapeuty

Program szkolenia:

• Wprowadzenie do terapii w ramach kierunków związanych z tzw. „trzecią falą” terapii behawioralnych
• Miejsce self-compassion w poszczególnych podejściach terapeutycznych
• Praktyczne ćwiczenia związane z rozwijaniem współczującej postawy względem siebie w pracy z pacjentami dorosłymi i młodzieżą
• Kształtowanie współczującej postawy wobec siebie jako metody profilaktyki wypalenia zawodowego

Forma prowadzenia zajęć:

• Prezentacja multimedialna
• Ćwiczenia indywidualne i grupowe
• Doświadczanie technik pracy na sobie
• Przepracowanie trudnych elementów pracy z pacjentami
• Dyskusja

Korzyści z uczestnictwa:

• Poznanie teorii i praktyki self-compassion w podejściach „trzeciofalowych”
• Podstawy umiejętność wykorzystania poszczególnych technik w pracy terapeutycznej z dorosłymi i młodzieżą
• Poznanie narzędzi do pracy nad własnymi emocjami związanymi z pracą terapeutyczną

Cykl warsztatów online – Wprowadzenie do Terapii akceptacji i zaangażowania
              
Czas trwania szkolenia: 60 godzin dydaktycznych
Cena szkolenia: 1620 zł/osoba
Terminy szkolenia: 17.04.2021, 15.05.2021, 12.06.2021, 11.09.2021, 09.10.2021, 06.11.2021

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Terapia akceptacji i zaangażowania ACT jest częścią tzw. trzeciej fali terapii behawioralnych. Chociaż ACT jest terapią stosunkowo młodą, ale jej empiryczny status potwierdza coraz większa liczba badań, a Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne umieściło ACT na liście "terapii opartych na dowodach". Celem terapii ACT jest zwiększenie psychologicznej elastyczności klienta lub ujmując to inaczej rozwijanie jak najszerszego repertuaru zachowań nawet w trudnych emocjonalnie sytuacjach. Techniki pracy obejmują praktyki związane z uważnością i akceptacją, a ich kontekst wyznaczają wartości wyznawane przez klienta wyrażane poprzez zachowanie.

Cykl warsztatów ma za zadanie umożliwić zarówno zrozumienie podstaw ACT, jak i doświadczenie ich „na własnej skórze”. Modle ACT wyróżnia sześć podstawowych procesów psychologicznych prowadzących do zmiany: Kontakt z chwilą obecną, Akceptacja, Defuzja, Ja jako kontekst, Wartości i Zaangażowane działanie. Każdy z nich zostanie szczegółowo omówiony wraz z ćwiczeniami zwiększającymi elastyczność psychologiczną w wybranych obszarach. Cykl obejmuje również takie aspekty pracy terapeutycznej jak: włączanie elementów ACT do dotychczasowego sposobu pracy, relacja terapeutyczna, ustalanie celów terapii i konceptualizacja.

Co cztery tygodnie w soboty kolejne spotkanie. Przerwy między warsztatami można wykorzystać na podejmowanie prób włączania ACT do pracy terapeutycznej, czytanie tekstów, własną praktykę uważności.

Cel szkolenia:
    • Zapoznanie z teoretycznymi ramami terapii akceptacji i zaangażowania ACT
    • Prezentacja wybranych technik i możliwości ich zastosowania w pracy z klientami dorosłymi i młodzieżą
    • Doświadczenie i zrozumienie podstawowych sześciu procesów rozwijających elastyczność psychologiczną
    • Wprowadzanie interwencji z modelu ACT w praktyce terapeutycznej
    • Propozycje elastycznego łączenia dotychczasowych metod pracy z modelem ACT

Program szkolenia:
    • Wprowadzenie do modelu terapii ACT
    • Podstawowe procesy elastyczności psychologicznej (heksafleks)
        ◦ Kontakt z chwilą obecną
        ◦ Akceptacja
        ◦ Defuzja
        ◦ Ja jako kontekst
        ◦ Wartości
        ◦ Zaangażowane działanie
    • Ustanawianie celów terapii i konceptualizacja
    • Praca w kontekście relacji terapeutycznej
    • Integracja modelu ACT z innymi kierunkami terapeutycznymi

Forma prowadzenia zajęć:
    • Prezentacja multimedialna
    • Ćwiczenia indywidualne i grupowe
    • Doświadczanie technik pracy na sobie
    • Przepracowanie trudnych elementów pracy z klientami
    • Ćwiczenia do samodzielnej praktyki między spotkaniami
    • Dyskusja
Korzyści z uczestnictwa:
    • Poznanie teorii i praktyki terapii akceptacji i zaangażowania
    • Podstawy umiejętności i technik ACT w pracy terapeutycznej
    • Poznanie narzędzi do wspierania procesów zmiany w ramach heksafleksu

Co to jest wyobrażenie? W jakie sposób można pracować przy pomocy wyobrażeń z problemami z prawdziwego życia? Jakie są podstawy teoretyczne i skuteczność takiej pracy?

Praca z wyobrażeniem daje terapeutom narzędzie fascynujące i elastyczne niczym guma balonowa. Pracując z wyobrażeniami możemy zaproponować naszym pacjentom angażujące i bardzo żywe techniki doświadczeniowe, które doskonale uzupełniają się z racjonalizmem technik poznawczych i mocą zmiany, jakie niosą ze sobą techniki behawioralne.

Program warsztatu:

• Wstęp: historia i teoria technik wyobrażeniowych w TPB
• Psychoedukacja  i wprowadzenie technik wyobrażeniowych
• Reskrypcja w wyobrażeniu: omówienie protokołu pracy
• Zdrowe reakcje na różnego rodzaju antagonistów
• Typowe trudności w pracy z wyobrażeniami: szukanie rozwiązań
• Reskrypcja wyobrażeniowa w wybranych zaburzeniach psychicznych : zaburzenia odżywiania się, OCD, koszmary senne, lęk społeczny

Odbiorcy szkolenia:  warsztat adresowany jest do psychologów, lekarzy psychiatrów i psychoterapeutów

Forma prowadzenia zajęć:

Zajęcia prowadzone są metodami aktywnymi obejmującymi: mini-wykłady, opisy przykładów klinicznych, nagrania sesji terapeutycznych, odgrywanie ról na forum grupy i w małych grupach/ parach, fragmenty nagrań sesji. Oczekiwana jest gotowość do pracy nad własnymi schematami uruchamianymi w pracy terapeutycznej

Korzyści ze udziału:

Uczestnicy zapoznają się z protokołem reskrypcji wyobrażeniowej i innymi technikami wyobrażeniowymi stosowanymi na różnych etapach procesu psychoterapii.  Będą mieli okazję obejrzeć różne style prowadzenia technik doświadczeniowych,  oglądając nagrania sesji terapeutycznych i odgrywanie ról na forum grupy, a także przećwiczyć kolejne etapy pracy z wyobrażeniami odgrywając role na forum lub w małych grupach.

Bibliografia:

Arntz, A. (2012). Imagery Rescripting as a Therapeutic Technique: Review of Clinical Trials, Basic Studies, and Research Agenda. Journal of Experimental Psychopathology  3(2),189–208.

Arntz, A. (2015a). Imagery Rescripting for Personality Disorders: Healing Early Maladaptive Schemas. W: Working with Emotion in Cognitive-Behavioral Therapy Techniques for Clinical Practice Thomas, N. & McKay, D., Guildford, New York.  

Arntz, A. (2015b).  Imagery Rescripting for Posttraumatic Stress Disorder, W:Working with Emotion in Cognitive-Behavioral Therapy Techniques for Clinical Practice Thomas, N. & McKay, D., Guildford, New York.  

Arntz, A., Weertman, A. (1999). Treatment of childhood memories: Theory, and practyice. Behaviour Research and Therapy, 37, 715-740

Arntz, A., van Genderen, H. (2016). Terapia Schematów w zaburzeniu osobowości typu Borderline. Sopot: GWP

Chessell, Z.J. (2016). Imagery rescripting (ImRs): A model of the mechanisms of action and effectiveness factors in treatment for post-traumatic stress disorder (PTSD)

Hackmann, A. Bennett-Levy, J., Holmes, E. (2011). Oxford Guide to Imagery in Cognitive Therapy. Oxford University Press.

Wijngaart, R. van der , Hayes, Ch. Fine Tuning Imagery Rescripting (2017) Materiały szkoleniowe ze szkoły letniej ISST w Barcelonie i nagrania DVD http://www.schematherapy.nl/Fine-Tuning-Imagery-Rescripting/

Wild, J., Clark, D. (2011). Imagery Rescripting of Early Traumatic Memories in Social Phobia. Cognitive and Behavioral Practice 18, 433-443

Vyskocilova, J.,  Prasko, J. Emotional processing strategies in cognitive behavioral therapy.  Activitas Nervosa Superior Rediviva 2012; 54(4): 150–158

Zaburzenia symptomatyczne (dawniej nazywane „ zaburzeniami osi I”) występują znacznie częściej u osób z zaburzeniami osobowości niż wśród osób o zdrowo wykształconej osobowości. Jednocześnie osoby z zaburzeniami osobowości słabiej reagują na protokoły i techniki terapii poznawczo behawioralnej, odnosząc mniejsze sukcesy w redukcji objawów. W terapii zaburzeń symptomatycznych problemem są objawy (np. depresji, czy lęku)  a celem psychoterapii ich redukcja i  powrót do zdrowia psychicznego. Pacjent i terapeuta tworzą sojusz roboczy oparty na współpracy, którego celem jest właśnie wycofanie objawów. U osób z zaburzoną osobowością problemem są schematy dotyczące siebie, świata i innych ludzi. Problemy ujawniają się najczęściej w kontekście interpersonalnym a więc również w kontakcie z psychoterapeutą. Dlatego to relacja terapeutyczna staje się jednym z podstawowych narzędzi zmiany.

Jak planować terapię z osobami z zaburzeniami osobowości? Jak uzgadniać realistyczne cele? W jaki sposób dostosowywać protokoły terapeutyczne do potrzeb osób z zaburzeniami osobowości? Jak rozpoznawać i reagować na własne schematy wyzwalane przez tę grupę pacjentów?

Warsztat będzie okazją do pracy własnej zarówno w obszarze superwizji pacjentów z rysami osobowości jak i diagnozy własnych schematów uruchamianych w relacji terapeutycznej.

Program warsztatu:

• Podstawy teoretyczne terapii zaburzeń osobowości prowadzonej w paradygmacie poznawczo behawioralnym
• Diagnoza i konceptualizacja zaburzeń osobowości w terapiach poznawczo behawioralnych
• Planowanie terapii osób z zaburzeniami symptomatycznymi (dawnej osi I) ze współwystępującymi zaburzeniami osobowości.
• Empatia, budowanie relacji terapeutycznej i przezwyciężanie kryzysów w oparciu o konceptualizację  interpersonalną i technikę reskrypcji wyobrażeniowej.

Odbiorcy szkolenia:  warsztat adresowany jest do psychologów, lekarzy psychiatrów i psychoterapeutów

Forma prowadzenia zajęć:

Zajęcia prowadzone są metodami aktywnymi obejmującymi: mini-wykłady, opisy przykładów klinicznych, nagrania sesji terapeutycznych, odgrywanie ról na forum grupy i w małych grupach/ parach, fragmenty nagrań sesji. Oczekiwana jest gotowość do pracy własnej nad schematami aktywowanymi w relacji terapeutycznej.

Korzyści ze udziału:

Uczestnicy zapoznają się z poznawczo behawioralnym rozumieniem zaburzeń osobowości, dowiedzą się jak planować terapię z pacjentem z zaburzeniami osobowości i zaburzeniami współwystępującymi. Zapoznają się z ze sposobem rozumienia relacji terapeutycznej i empatii w nurcie poznawczo behawioralnym. W ćwiczeniach praktycznych będą mieli okazję rozpoznać własne schematy uruchamiane w relacji terapeutycznej i poznają metody radzenia sobie w sytuacji gdy schematy terapeuty wzmacniają dysfunkcjonalne schematy pacjenta.

Bibliografia

• Arntz, A. (2012). Imagery Rescripting as a Therapeutic Technique: Review of Clinical Trials, Basic Studies, and Research Agenda. Journal of Experimental Psychopathology  3(2),189–208.
• Arntz, A. (2015a). Imagery Rescripting for Personality Disorders: Healing Early Maladaptive Schemas. W: Working with Emotion in Cognitive-Behavioral Therapy Techniques for Clinical Practice Thomas, N. & McKay, D., Guildford, New York.  
• Arntz, A. (2015b).  Imagery Rescripting for Posttraumatic Stress Disorder, W:Working with Emotion in Cognitive-Behavioral Therapy Techniques for Clinical Practice Thomas, N. & McKay, D., Guildford, New York.  
• Arntz, A. Genderen, H. (2016). Terapia Schematów w Zaburzeniu Osobowości typu Borderline. Gdańsk: GWP
• Arntz, A., Jacob, G. (2014). Terapia Schematów w Praktyce. Praca z trybami schematów. Gdańsk: GWP
• Arntz, A., van Genderen, H. (2015). Terapia schematu w zaburzeniu osobowości typu borderline. Gdańsk: GWP.
• Arntz, A., Weertman, A. (1999). Treatment of childhood memories: Theory, and practyice. Behaviour Research and Therapy, 37, 715-740
• Beck, J., S. (2011). Cognitive Therapy for Challenging Problems. What to do when the basics don’t work. New York: Guilford Press
• Bennett-Levy, J., Twaits R. (2007). Conceptualizing Empathy in Cognitive Behaviour Therapy: Making the Implicite Explicite. In: Behavioural and Cognitive Psychotherapy
• Chessell, Z.J. (2016). Imagery rescripting (ImRs): A model of the mechanisms of action and effectiveness factors in treatment for post-traumatic stress disorder (PTSD)
• Farrell, J.M., Shaw, I.A. (2015). Grupowa terapia schematów w leczeniu borderline. Gdańsk: GWP.
• Gilbert, P., Leachy, R. (2007). The Therapeutic Relationship in the Cognitive Behavioural Psychotherapies. London & NY: Routledge.
• Hackmann, A. Bennett-Levy, J., Holmes, E. (2011). Oxford Guide to Imagery in Cognitive Therapy. Oxford University Press.
• Józefik, B., Iniewicz, G. (red). (2008). Koncepcja przywiązania. Od teorii do praktyki klinicznej. Kraków: WUJ
• Linehan, M. (2007). Zaburzenie osobowości z pogranicza. Terapia poznawczo – behawioralna. Kraków: WUJ
• Louis, J., Louis, K. (2017). Mały człowiek wielkie potrzeby. Jak zadbać o prawidłowy rozwój emocjonalny dziecka. Metoda GEP. Sopot: GWP
• McKay, K., Fanning, P. Lev, A., Skeen, M. (2018). Relacja na huśtawce. Jak uwolnić się od negatywnych wzorców zachowań? Sopot: GWP
• Nocross, J.C. (Ed.) (2011). Psychotherapy Relationships that Work: Evidence-Based Responsiveness. Oxford University Press.
• Powell, B., Cooper, G., Hoffman, K., Marivin., B. (2015). Krąg Ufności. Interwencja wzmacniająca przywiązanie we wczesnych relacjach rodzic – dziecko. Kraków: WUJ
• Vyskocilova, J.,  Prasko, J. Emotional processing strategies in cognitive behavioral therapy.  Activitas Nervosa Superior Rediviva 2012; 54(4): 150–158
• Wallin, D., J. (2011). Przywiązanie w psychoterapii. Kraków: WUJ
• Wijngaart, R. van der , Hayes, Ch. (2017)Fine Tuning Imagery Rescripting. Materiały szkoleniowe ze szkoły letniej ISST w Barcelonie i nagrania DVD http://www.schematherapy.nl/Fine-Tuning-Imagery-Rescripting/
• Wild, J., Clark, D. (2011). Imagery Rescripting of Early Traumatic Memories in Social Phobia. Cognitive and Behavioral Practice 18, 433-443
• Young, J., Klosko, J., Weishaar, M. (2013). Terapia schematów. Przewodnik Praktyka. Gdańsk: GWP
• Young, J.E., Klosko, J.S. (2012). Program zmiany sposobu życia. Uwalnianie się z pułapek psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Zielone Drzewo IPZ PTP.
• Young, J.E., Klosko, J.S., Weishaar, M.E. (2013).Terapia schematów. Przewodnik praktyka. Gdańsk: GWP.

Jak rozpoznać zaburzenia odżywiania się u nastolatków i osób dorosłych? W jaki sposób dochodzi do rozwinięcia się objawów? Jakie cechy osobowości są podatnym gruntem dla anoreksji, bulimii i napadowego objadania się? Co jest poznawczym rdzeniem psychopatologii w tym zaburzeniu? W jaki sposób dostosować kontrakt terapeutyczny do potrzeb osób, u których objawy psychiczne niosą poważne ryzyko dla zdrowia fizycznego? Od czego zacząć pracę terapeutyczną? Jakie są realistyczne cele terapii? Udział w warsztacie na temat Terapii Poznawczo-behawioralnej Zaburzeń Odżywiania się pozwoli poznać odpowiedzi na te i wiele innych pytań dotyczących pracy z tą grupą pacjentów.

Czas trwania: 20 godzin dydaktycznych

Program warsztatu:

1. Etiologia i diagnoza Zaburzeń odżywiania się: obraz kliniczny, kryteria diagnostyczne Jadłowstrętu Psychicznego, Żarloczności Psychicznej i Zaburzenia z napadami objadania się wg ICD-10 i DSM V. Różnicowanie na przykładzie przypadków klinicznych. Czynniki predysponujące (indywidualne, środowiskowe, rodzinne, kulturowe) i wywołujące.
2. Poznawczo behawioralne modele rozumienia zaburzeń odżywiania się: przegląd (ewolucja modelu Fairburna, model ACT, model Terapii Schematów)
3. Wywiad diagnostyczny i kwestionariusze diagnostyczne (EDE-Q, CIA, kwestionariusze myśli, zachowań i przekonań Myry Cooper). Stawianie rozpoznania i wskazania do hospitalizacji i/lub konsultacji psychiatrycznej. Techniki diagnostyczne: historia wagi, wykres wagi, obliczanie wagi docelowej, dziennik odżywiania się. Dobry początek: ustalanie sojuszu terapeutycznego i kontrakt terapeutyczny (w tym kontrakt na wagę); zasady współpracy z innymi specjalistami (lekarzem rodzinnym, psychiatrą, dietetykiem), lista problemów i celów.
4. Protokół CBT-E Fairburna:
   • Behawioralny program stabilizacji nawyków żywieniowych lub rehabilitacja wagi (kierowana psychoedukacja na temat powikłań zaburzeń odżywiania się, wspólna konceptualizacja poznawcza i typowe błędne koła mechanizmów podtrzymujących). Prezentacja na forum grupy i ćwiczenie w małych grupach techniką odgrywania ról: formułowanie przypadku. Zasady prawidłowego odżywiania się i motywacja do rezygnacji z restrykcyjnej diety. Współpraca z rodziną i szkołą w przypadku pacjentów niepełnoletnich. Kryteria sukcesu i przejścia do następnej fazy terapii.
   • Restrukturyzacja poznawcza i praca nad mechanizmami podtrzymującymi (techniki pracy z samooceną opartą na wadze i figurze, uczuciem grubości, kontrolą kształtu ciała, rozszerzanie diety i eksperymenty behawioralne dotyczące porzucania reguł dietetycznych, metody regulacji emocjonalnej alternatywne do zachowań związanych z jedzeniem, ograniczanie napadów objadania i różnicowanie głodu fizycznego i emocjonalnego, rozpoznawanie typowych treści i zniekształceń poznawczych i ich modyfikacja)
   • Praca z czynnikami leżącymi u podłoża objawów zaburzeń odżywiania się: niską samooceną, trudnościami interpersonalnymi i patologicznym perfekcjonizmem.
5. Budowanie mocnej relacji terapeutycznej i najczęstsze dysfunkcjonalne schematy terapeutów w pracy z pacjentami z zaburzeniami odżywiania się. Elementy dialogu motywacyjnego i budowanie mocnego i stabilnego sojuszu terapeutycznego przez cały czas trwania procesu psychoterapii.
6. Techniki wyobrażeniowe i praca z krzesłami w pracy z pacjentami z objawami zaburzeń odżywiania się.
7. Ćwiczenie podsumowujące: konceptualizacja przypadku i plan terapii na podanych przykładach klinicznych.

Bibliografia

• Antony M., Swinson R. (2008). Kiedy doskonałość nie wystarcza. Jak sobie radzić s perfekcjonizmem. Warszawa: Santorski &Co
• Bennet-Levy J, Butler, G., Fennell M., Hackmann, A., Mueller, M., Westbrook D. (2005). Oksfordski Podręcznik Eksperymentów Behawioralnych w Terapii Poznawczej. Gdynia: Alliance Press
• Cooper, M., Todd, G., Wells, A. (2005). Bulimia. Program Terapii. Poznań: Zysk i S-ka
• Eifert, G., Heffner, M. (2008). Jak pokonać anoreksję? Trening. Gliwice: Helion
• Fairburn, Ch.G. (2013), Terapia Poznawczo-Behawioralna Zaburzeń Odżywiania. Kraków: WUJ
• Fairburn, Ch.G. (2014). Jak pokonać objadanie się. Kraków: WUJ
• Fennell, M. (2008). Przezwyciężania niskiego poczucia własnej wartości. Przewodnik samopomocy w oparciu o techniki poznawczo – behawioralne. Gdynia: Alliance Press
• Gilbert, P., Leachy, R. (2007). The Therapeutic Relationship in the Cognitive Behavioural Psychotherapies. London & NY: Routledge.
• Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy i wskazówki diagnostyczne. (2000). Kraków – Warszawa: Verlalius
• McCabe, R., Mcfarlane T., Olmsted, M. (2009). Jak pokonać bulimię? Trening. Gliwice: Helion
• Morrison, J. (2016). DSM-5 Bez Tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów. Kraków: WUJ
• Waller, G., Cordery, Corstorphine, E., E., Hinrichsen, H., Lawson, R., Mountford, V., Russell, K. (2011). Terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń odżywiania. Wszechstronny przewodnik terapeutyczny. Warszawa: MediPage
• Young, J., Klosko, J., Weishaar, M. (2014). Terapia Schematów. Przewodnik Praktyka. Sopot: GWP
• Zaburzenia Odżywiania (2014). Terapia Poznawczo Behawioralna nr 2 (4)