Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.
Zachowania agresywne wśród dzieci i młodzieży, w skrajnych przypadkach związane z zaburzeniami zachowania, stanowią często poważne wyzwanie dla najbliższego otoczenia.  Dotychczasowe badania wskazują na skuteczność ustrukturyzowanych interwencji behawioralnych. Częstymi wyzwaniami w takich sytuacjach jest już samo doprowadzenie do podjęcie leczenia, a w dalszej kolejności jego kontynuacja i zapobieganie przedwczesnemu przerwaniu działań terapeutycznych. Wiele interwencji o potwierdzonej skuteczności wymaga zaś dostosowania do pracy z osobą niezmotywowaną, impulsywną, doświadczającą różnorodnych trudności w codziennym życiu, z którymi agresja staje się skutecznym sposobem radzenia sobie.
Treść szkolenia opiera się na koncepcjach związanych z tzw. trzecią falą terapii behawioralnych, takich jak Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) a także Terapia skoncentrowana na współczuciu (CFT) oraz tego, w jaki sposób mogą być one pomocne w pracy z zachowaniami agresywnymi u dzieci i nastolatków. Model zawierający w sobie bezpośredni, behawioralny styl pracy, dający konkretne narzędzia do radzenia sobie emocjami, przy jednoczesnej akceptacji dla osoby i odczuć pacjenta i nastawieniu na elastyczność oraz uwzględnienie szerszego kontekstu trudności, stanowi jedną z propozycji do wykorzystania dla każdego specjalisty pomagającemu dzieciom i nastolatkom lepiej radzić sobie ze złością, aby mogły żyć i rozwijać się w zgodzie ze swoimi wartościami.

Cel szkolenia:
    • Zapoznanie ze specyfiką pracy z agresywnymi dziećmi i nastolatkami w ramach tzw. trzeciej fali terapii behawioralnych
    • Wprowadzenie do konceptualizacji zachowań agresywnych wg. ACT
    • Planowanie interwencji terapeutycznych w pracy indywidualnej i grupowej
    • Propozycje integracji dotychczasowych metod pracy z podejściem „trzeciofalowym”
    • Zwiększanie elastyczności psychologicznej terapeuty

Program szkolenia:
    • Wykorzystanie uważności w pracy ze złością
    • Motywowanie niezmotywowanych – odkrywanie własnych wartości
    • Sposoby rozwijania defuzji poznawczej
    • Kształtowanie współczującej postawy wobec siebie (self-compassion)
    • Zwiększanie repertuaru zachowań przy przeżywaniu złości
    • Współpraca z rodzicami i szkołą

Forma prowadzenia zajęć:
    • Prezentacja multimedialna
    • Ćwiczenia indywidualne i grupowe
    • Doświadczanie technik pracy na sobie
    • Odgrywanie trudnych momentów na sesjach
    • Dyskusja
Korzyści z uczestnictwa:
    • Poznanie sposobów integracji dotychczasowych metod pracy z podejściem „trzeciofalowym”
    • Umiejętność pracy z agresywnym dzieckiem i nastolatkiem w terapii indywidualnej z wykorzystaniem elementów Terapii akceptacji i zaangażowania (ACT)
    • Podstawy umiejętności wykorzystania procesów wspomagających zmianę w pracy z grupą
 

Odbiorcy szkolenia: Szkolenie przeznaczone jest dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i osób pracujących z dziećmi i młodzieżą.

Cel szkolenia: Celem szkolenia jest zapoznanie uczestników z wybranymi zaburzeniami psychicznymi występującymi u dzieci i młodzieży, omówienie najbardziej charakterystycznych objawów i trudności, jakie mogą występować u podopiecznych w trakcie edukacji szkolnej.

Podczas spotkania poruszane będą kwestie związane ze skutecznymi strategiami postępowania, zaprezentowany zostanie także model wsparcia, który z powadzeniem może być wykorzystany przez nauczycieli, psychologów i pedagogów pracujących z uczniem.

Program szkolenia:

1. Zaburzenia lękowe:
2. Odmowa chodzenia do szkoły.
3. Dziecko z lękiem separacyjnym.
4. Fobia społeczna.
5. Dziecko w sytuacji kryzysowej (rozwód rodziców, przemoc ze strony rówieśników, śmierć bliskiej osoby).
6. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.
7. Choroba tikowa.

Forma prowadzenia zajęć: zajęcia będą prowadzone w formie wykładowo-warsztatowej w oparciu o przypadki uczestników, jak również z wykorzystaniem doświadczeń własnych prowadzącego.

Czas trwania warsztatów: łącznie 40 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: nauczyciele, psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Uczestnicy otrzymują skrypt w którym znajduje się program prowadzenia 14 spotkań Warsztatów dla Dobrych Rodziców
Część I to 20 godzin dydaktycznych omawiających program.
Pomiędzy 1 i 2 blokiem uczestnicy mają przeprowadzić minimum 1 warsztaty dla rodziców na podstawie omówionego w pierwszej części podręcznika.
Część II to 20 godzin warsztatowych po 6 miesiącach poświęconych jest superwizji warsztatów oraz wykładów przeprowadzonych przez uczestników szkolenia (prowadzący jest superwizorem PTTPiB). Termin zostanie ustalony z uczestnikami w trakcie warsztatów.
Zarówno kłopoty z koncentracją uwagi jak i problemy z impulsywnością i nadruchliwością często są mylone z celowym, niepożądanym („niegrzecznym, złym") zachowaniem dziecka. Dlatego też jednym z podstawowych zasad pracy z dzieckiem z ADHD jest przekonanie rodziców, że objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej nie są winą dziecka, jego rodziców czy nauczycieli. Pacjent z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej wymaga pomocy w tych sferach życia, które są zaburzone przez kłopoty z koncentracją, nadruchliwość czy nadmierną impulsywność. Dziecko z ADHD ma osiągać te same cele, co jego rówieśnicy, ale przy większym nakładzie pracy swojej i ważnych dorosłych (rodziców i nauczycieli).
Objawy ADHD trwają latami. Nie można żadnymi terapeutycznymi metodami doprowadzić do ich całkowitego ustąpienia, a jedynie do lepszego funkcjonowania dziecka pomimo ich obecności. Dlatego też tak ważna jest z jednej strony farmakoterapia stosowana zgodnie z zasadami „medycyny opartej na faktach" (u dzieci z ciężkim nasileniem zespołu nadpobudliwości), jak i wieloletnie prowadzenie poszczególnych metod wsparcia, mających na celu nie spowodowanie zniknięcia objawów, ale nie dopuszczenie do powstania powikłań.
Proponowany przez wytyczne AACAP, NICE, Europejskiej Grupy Roboczej ds. ADHD, projekt wytycznych Grupy Roboczej ds. ADHD PTP modle postępowania zakłada, że leczenie ADHD jest postępowaniem wielokierunkowym, obejmującym zarazem oddziaływania terapeutyczne, jaki i stosowanie farmakoterapii. Znajdujące się w powyższych algorytmach treningi rodzicielskie i interwencje behawioralne w rodzinie wydają się metodą efektywną w pracy z dziećmi z zespołem nadpobudliwości i ich rodzinami i należą do podstawowych oddziaływań terapeutycznych.
Cel terapeutyczny warsztatów dla rodziców jest z natury wieloaspektowy. Nierozsądne byłoby oczekiwać, że objawy ADHD mające podłoże neurologiczne, mogą zostać wyeliminowane przez terapię środowiskową. Skuteczność interwencji behawioralnych w przedszkolu i szkole głównie przejawia się w lepszej akceptacji i kontroli osiowych objawów ADHD przez rodziców w domu i środowisku rodzinnym. Oprócz wpływu na objawy pierwotne ADHD warsztaty dla rodziców mogą pomóc w redukcji innych zachowań problemowych, zapobiec wtórnym objawom zaburzenia pozycyjno-buntowniczego. Jeśli wymienione problemy zostaną poddane lepszej kontroli, dziecko z ADHD dozna mniejszej ilości niepowodzeń, frustracji i krytyki, co może dać mu więcej wiary we własne siły, poprawić nastrój i wpłynąć na poprawę funkcjonowania społecznego.
W trakcie warsztatów rodzice uczą się w odmienny sposób postępować ze swoimi dziećmi. Zastępują sposób wychowania polegający na wymuszaniu zachowań, uczeniem zachowań prospołecznych. Rodzice mają za zadania wprowadzać w domu metody, których nauczyli się na sesji. Rodzice uczą się skupiać na zachowaniach pożądanych, zamiast na niepożądanych. Rodzice uczą się stosowania konkretnych technik behawioralnych.
Uważa się, że treningi rodzicielskie mają za zadanie zachęcić rodzica do: nabywania wiedzy na temat wspierania dziecka w sytuacjach społecznych, używania metod ułatwiających funkcjonowanie dziecka z jego objawami, bycia osobą organizującą działania dziecka i wspierającą je w interakcjach społecznych. Według wstępnych obserwacji i analizy zadań domowych prezentowanych na poszczególnych spotkaniach stwierdzono, że zapoznanie rodziców z cała gamą oddziaływań pozwala im: bardziej różnorodnie podejść do rozwiązywania trudności wychowawczych, dostrzegać zachowania dziecka w szerszym kontekście, rozpoznawać przyczyny i konsekwencje różnych reakcji swoich i dziecka, wprowadzić spójny i czytelny dla dziecka system zasad i konsekwencji, świadomie wykorzystywać wzmocnienia pozytywne – przez zastosowanie pochwał i nagród. Rodzice wyrażają większą gotowość do współpracy ze szkołą, do rozmawiania i przekazywania informacji nt. nadpobudliwości, oraz do bycia „adwokatem" swojego dziecka; a także postrzegają siebie nie tylko w roli 'złego rodzica'.
Program warsztatu:
W trakcie powyższego warsztatu uczestnicy zdobywają praktyczną wiedzę na temat prowadzenia warsztatów dla rodziców na podstawie przygotowanego podręcznika opisującego 14 zajęciowy program pracy z rodzicami. Poszczególne zajęcia trwają 2 godziny zegarowe, odbywają się raz w tygodniu, pomiędzy zajęciami rodzice praktycznie ćwiczą poznane w trakcie danego warsztatu techniki behawioralne lub poznawcze.
Warsztat skupia się na opisie technik behawioralnych zawartych w algorytmach (instrukcja i materiały dla rodzica, instrukcja dla profesjonalisty) dotyczących niektórych problemów w pracy z młodszym dzieckiem.
Tematy poruszane w czasie warsztatów:

• Wykład wstępny na temat ADHD, zaburzeń zachowania, celowego łamania norm, braku zasad, zaburzeń opozycyjnych i buntowniczych. Dlaczego z różnymi dziećmi trzeba pracować różnymi metodami, behawioralna analiza zachowania – teoria praktyka.
• Rozróżnianie objawów ADHD od objawów innych zaburzeń lub celowego łamania norm.
• Behawioralne i poznawcze techniki radzenia sobie z objawami ADHD – „okulary na ADHD" (opcje ułatwienia, w trakcie warsztatu omawiane są konkretne techniki pracy z objawami ADHD w szkole, klasie, w domu.
• Nauka identyfikacji konkretnej sytuacji problemowej i wiążącego się z nią trudnego zachowania, a także czynników bezpośrednio poprzedzających ich występowanie oraz czynników podtrzymujących (behawioralna analiza zachowania, ABC wg. C. Sutton itp.).
• Zauważanie pozytywnych zachowań dziecka i chwalenie go za nie, praca na pozytywnych wzmocnieniach, nagradzanie pozytywnych zachowań, system żetonowy.
• Rygorystyczne przestrzeganie norm, zasad. Powiązanie przestrzegania i łamania przez dziecko zasad z system nagród i konsekwencji. Skuteczne wyciąganie konsekwencji.
• Wprowadzenie systemów żetonowych.
• Radzenie sobie z zachowaniami agresywnymi, wybuchem agresji impulsywnej.
• Komunikacja rodzic – dziecko – szkoła.

Warsztaty oparte są na następujących programach:

• Autorskim programie „Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej lub z zachowaniami opozycyjno – buntowniczymi" opracowanym przez zespół Wolańczyk, Kołakowski, Skotnicka, Pisula, stosowanym od 1998 roku. Manuskrypt
• Barkley; Edwards; Robin: Defiant Teens A Clinisian's Manual for Assessment and Family Intervention; The Guildford Press 1999
• Faber Mazlish; Jak mówić żeby dzieci nas słuchały. Materiały do zajęć warsztatowych; Media Rodzina of Poznań 1997
• Sutton: Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami u dzieci – cykl 8 ksiązeczek (warsztatów); Synapsis 1992
• Kołakowski, Wolańczyk, Pisula, Skotnicka ADHD zespół nadpobudliwości psychoruchowej, GWP, Gdańsk 2007

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej. zostanie wydany po zakończeniu drugiego bloku szkoleniowego. Uczestnictwo w pierwszym bloku szkoleniowym nie uprawnia do otrzymania certyfikatu.

Jak integrować interwencje z behawioralnych, poznawczych, akceptacyjnych i uważnościowych skrzydeł CBT.

Odbiorcy szkolenia:Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii.

Cel szkolenia: Trzecia fala terapii chyba już trwale zaczęła zmieniać obraz terapii poznawczo – behawioralnej. Stąd też dla wielu osób pracujących w tym podejściu ważne wydaje się zastanowienie które techniki trzeciej fali i w jaki sposób włączyć do swojego sposobu pracy. Właśnie celem tego warsztatu jest pokazanie jak można rozwinąć podejście CBT o o procesy elastyczności psychologicznej, analizę funkcjonalną i teorię ram relacyjnych (RFT).

ACT i CBT posiadają różne narzędzia służące zmianie zachowania, w sytuacji kiedy pojawiają się problematyczne myśli czy emocje. Warsztat ukaże różnice w strategiach i celach pracy w obu tych podejściach, przede wszystkim jednak ma na celu wykształcenie bardziej holistycznego podejścia w pracy terapeutycznej, umożliwiającego większą skuteczność, elastyczność i dostosowanie do aktualnego kontekstu czy celu interwencji.

Obok zdobycia wiedzy celem warsztatu jest promowanie eksperymentalnych metod dydaktycznych; możliwości doświadczenia innowacyjnych interwencji behawioralnych na własnej skórze zamiast przekonywania czy przyswajania określonych protokołów pracy.

Efekt szkolenia:

1. W jaki sposób można sformułować przypadek wg ACT (różnice w stosunku do klasycznej konceptualizacji w CBT)
2. Doświadczenie różnicy w stosowaniu dyfuzji i strategii restrukturyzacji poznawczej w procesie aktywizacji behawioralnej.
3. Nauczenie się planowania i przeprowadzania ekspozycji, która zamiast redukcji objawów (np. poprzez desensytyzację) ma na celu poszerzenie repertuaru zachowań i przybliżenie klienta do obszarów życia, które uznaje za wartościowe pomimo doświadczanego większego dyskomfortu emocjonalnego.
4. Poznanie nowych metod diagnostycznych wykorzystujących procesy uważności i określania wartości oraz ich wykorzystanie w pogłębianiu relacji terapeutycznej z klientem.
5. Rozwinięcie umiejętności postrzegania własnego schematu poznawczego z dystansu bez poddawania się mu czy angażowania się w wewnętrzną walkę.
6. Doświadczenie jak można zmienić superwizję z opowiadania sobie historii i dawania sobie rad, czyli skupienia się na objawach i tworzenia nowych reguł zachowania, na rozwijanie własnej elastyczności psychologicznej i kształtowanie umiejętności terapeutycznych.

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy. 

Odbiorcy szkolenia: szkolenie jest przeznaczone dla osób mających już kontakt z terapią poznawczo – behawioralną – zarówno osób uczących się jak i po zakończonym szkoleniu, ponieważ jego celem jest doskonalenie umiejętności prowadzenia konceptualizacji.  Nie jest konieczne formalne wykształcenie, ale podstawowa umiejętność pracy w tym nurcie terapeutycznym oraz kontakt z klientami.
Szkolenie ma charakter wykładowo- warsztatowy, wykorzystujący doświadczenie uczestników.
Obecnie wydaje się, że wzrasta liczba klientów oraz pacjentów psychiatrycznych, których głównym lub towarzyszącym problemem zgłaszanym do terapii jest zaburzenie osobowości chwiejnej emocjonalnie, czyli Borderline. Część terapeutów nie potrafi ( bądź boi się spróbować) pracować z tą grupą osób, ponieważ brak im konkretnych pomysłów do terapii tego zaburzenia. Szkolenie ma wypełnić tę lukę. Celem jest zaprezentowanie uczestnikom programu terapeutycznego stworzonego przez Arthura Freemana i Ginę Fusco, który do tej pory nie został wydany w języku polskim. Jest to również alternatywa lub uzupełnienie wiedzy dla osób pracujących na co dzień metodami Schema Therapy.
Program opiera się na konkretnych metodach pracy poznawczo-behawioralnej, a kolejność materiału do pracy na sesjach opiera się na wieloletnim doświadczeniu zawodowym twórców programu. Skrótowo program szkolenia wygląda następująco:

1. Podstawowe informacje na temat Borderline Personality Disorder
2. Nawiązywanie relacji terapeutycznej
3. Freemana sposób na Borderline
4. Podstawowa struktura sesji terapeutycznych
5. Praca z poczuciem odrzucenia
6. Praca z niestabilnością związków u osób z Borderline, charakteryzującymi się idealizacją lub dewaluacją
7. Rozwiązywanie problemów z tożsamością
8. Praca z impulsywnością
9. Nauka radzenie sobie z tendencjami samobójczymi, zachowaniami manipulacyjnymi i samouszkodzeniami
10. Praca z niestabilnością emocjonalną
11. Nauka radzenia sobie z chronicznym poczuciem pustki wewnętrznej
12. Nauka radzenia sobie z intensywnym, nieadekwatnym gniewem
13. Praca z przemijającymi myślami paranoicznymi w sytuacjach silnego stresu
14. Problemy z objawami dysocjacyjnymi

Korzyści ze szkolenia:  Uczestnicy uzupełnią lub przypomną sobie podstawowe informacje na temat zaburzenia osobowości typu Borderline oraz uporządkują swoją wiedzę na temat terapii poznawczo-behawioralnej tego zaburzenia. Ponadto poznają, krok po kroku, konkretny sposób/program pracy z tego typu klientami. Będą mogli również podzielić się własnym doświadczeniem zawodowym.
Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odborcy szkolenia: Szkolenie przeznaczone jest dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i osób pracujących z dziećmi i młodzieżą.
Warsztat poświęcony diagnozie i terapii zaburzeń pourazowych. Pokazuje objawy i sposoby diagnozowania dzieci i młodzieży. Przybliża warunki bezpiecznej i skutecznej terapii, której główną trudnością jest zmotywowanie pacjenta do współpracy. Pomaga zapoznać się z metodą przedłużonej ekspozycji, technikami poznawczymi oraz niewerbalnymi pracy z traumą.

• Diagnoza PTSD u dzieci i młodzieży; różnicowanie zaburzeń i konsekwencji psychologicznych traumy
• Warunki bezpiecznej terapii: warunki jakie musi spełniać pacjent, terapeuta; motywowanie do pracy terapeutycznej za pomocą metafor
• Technika przedłużonej ekspozycji – tworzenie narracji traumatycznej, sposoby pracy poznawczej nad treściami okołotraumatycznymi, techniki behawioralne
• Włączanie technik terapii schematu w proces narracji traumatycznej
• Angażowanie rodziców do współpracy i znaczenie psychoedukacji
• Technika przewijania

Odbiorcy szkolenia: Profesjonaliści zajmujący się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym – psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci medycyny i psychologii. 

Cel szkolenia: Niezależnie od tego, czy jest się nowicjuszem, czy posiada się lata doświadczenia w pracy z pacjentami, trudno zaprzeczyć, że metafory odgrywają kluczową rolę w praktyce psychoterapeutycznej.  Prawie wszystkie nurty terapeutyczne zgadzają się co do wpływu jaki ma stosowanie metafor w dialogu terapeutycznym z klientem. To potężne narzędzie dające motywację do zmiany zachowania czy pomagające klientowi odkrywać co jest dla niego ważne. Poszczególne nurty terapeutyczne szkolą terapeutów w stosowaniu specyficznych metafor jako technik w określonych obszarach problemowych. Można się ich nauczyć jak protokołów pracy. Wiele metafor pojawia się w takcie terapii spontanicznie, bez świadomości osoby, która mówi, że jest to wypowiedź metaforyczna. Metafory są bowiem częścią naszego języka. Jest to zdolność do tworzenia związków frazeologicznych o innym znaczeniu niż dosłowny sens wyrazów z których ten związek się składa. Daje to nam nieskończone możliwości dla naszej kreatywności oraz ułatwia uczenie się,  planowanie, przewidywanie czy ocenianie.  Zdolność ta pozwala nam również tworzyć i opisywać tak abstrakcyjne pojęcia jak miłość czy czas, oraz tworzyć teoretyczne konstrukty naukowe. Pomimo, iż metaforyczne myślenie może być dla nas tak użyteczne, często błędnie je stosujemy. Prowadzi to do psychologicznej nieelastyczności i jest podłożem różnego rodzaju psychopatologii. Dotyczy to zarówno naszych klientów, jak i nas terapeutów.  W Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) uczymy się jak wykorzystywać takie narzędzie jak uważność, analiza funkcjonalna i teoria ramowania relacyjnego (RFT), by trafnie rozpoznać i zrozumieć ekspresję metaforyczną na której utknął nasz klient, oraz jak na tej podstawie zaplanować i przeprowadzić precyzyjną interwencje, która umożliwi naszemu klientowi działanie w zgodzie z tym co dla niego ważne.

Efekt szkolenia: Warsztat ma przybliżyć lingwistyczne i behawioralne podstawy naukowe stosowania metafor oraz przeprowadzić trening kluczowych umiejętności stosowania metafor w praktyce klinicznej. Trenować będziemy cztery umiejętności:

1. Jak trafnie wybierać cel metafory, by dotyczył właściwości lub funkcji istotnych/kluczowych dla problemu?
2. Jak uchwycić w metaforze funkcje lub właściwości, które chcemy uzyskać jako efekt interwencji klinicznej?
3. Jak dobrać narzędzie metafory, którego właściwości bardzo wyraźnie opisują funkcje której brakuje w celu metafory?
4. Jak wybierać narzędzie metafory, by dobrze pasowało ono do kontekstu klienta?
5. Doświadczenie jak można zmienić superwizję z opowiadania sobie historii i dawania sobie rad, czyli skupienia się na objawach i tworzenia nowych reguł zachowania, na rozwijanie własnej elastyczności psychologicznej i kształtowanie umiejętności terapeutycznych.

Zajęcia będą prowadzone w sposób warsztatowy, z elementami pracy własnej, a uczestnicy otrzymają materiały pomocne w codziennej pracy. 

Jednodniowe szkolenie wprowadzające do tematyki zaburzeń afektywnych u dzieci i młodzieży oraz przedstawiające techniki poznawczo-behawioralne skuteczne w pracy z tym zaburzeniem. Teoria oparta na praktyce, przypadkach klinicznych.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, terapeuci CBT
Program szkolenia:

• Depresja u dzieci i młodzieży -  charakterystyka zaburzenia, epidemiologia.
• Epizod maniakalny -  czynniki ryzyka i charakterystyka.
• Farmakoterapia zaburzeń afektywnych.
• Oddziaływania psychospołeczne -  stosowane programy terapeutyczne.
• Techniki poznawczo - behawioralne stosowane w zaburzeniach afektywnych.
• Warsztat oparty o przypadki kliniczne.

Korzyści  z zajęć:

• poszerzenie wiedzy na temat zaburzeń afektywnych u dzieci i młodzieży,
• nauka metod pracy z depresją i CHAD w nurcie CBT,
• poszerzenie wiedzy na temat farmakoterapii zaburzeń afektywnych,
• możliwość pracy na przypadkach zgłoszonych przez uczestników.

Forma prowadzenia zajęć: wykładowo-warsztatowa, analiza przypadków

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 16 godzin dydaktycznych

Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego  zburzeń odżywiania i wydalania (moczenie, zanieczyszczanie), trichotillomanii, złych nawyków i masturbacji dziecięcej
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy,
• Planowanie i organizacja pracy terapeutycznej z dzieckiem/młodzieżą i jego rodziną,
• Omówienie technik terapeutycznych wykorzystywanych w pracy z pacjentem i rodziną,

Program szkolenia (godziny podane orientacyjnie – może się zdarzyć, że początek pierwszego tematu z dnia II może być już omówiona w dniu I – to zależy od grupy i jej preferencji):

DZIEŃ I (10 godzin)

TRICHOTILLOMANIA / ZŁE NAWYKI (dermatologiczne, obgryzanie paznokci, ssanie kciuka)

• Przyczyny zaburzeń
• Obraz kliniczny trichotillomanii (TTM) i dysmorfofobii (BDD)
• Organizacja oddziaływań terapeutycznych
• Tworzenie planu zmiany nawyku
• Wprowadzanie reakcji konkurencyjnych
• Techniki relaksacyjne
• Zarządzanie wyzwalaczami,
• Myśli i uczucia (młodzież)
• Rola rodziny
• Program wzmocnień pozytywnych zachowań

• MASTURBACJA DZIECIĘCA
• Obraz kliniczny
• Przyczyny
• Rodzaje masturbacji dziecięcej
• Organizacja oddziaływań (Jak rozmawiać z rodzicami i dzieckiem? Kiedy włączyć terapię i jak ją zaplanować)

DZIEŃ II (6 godzin)

ZABURZENIA WYDALANIA

• Przyczyny zaburzeń-geneza oraz epidemiologia
• Obraz kliniczny- istota zburzenia: moczenie mimowolne, unikanie defekacji przez dziecko, nietrzymanie kału
• Oddziaływanie terapeutyczne lub hamujące (psychoedukacja, omówienie podstawowych technik terapeutycznych)

ZABURZENIA ODŹYWIANIA

• Wprowadzenie:
• Objawy
• Klasyfikacja zaburzeń odrwiwania u małych dzieci: Zaburzenia łaknienia, zaburzenie emocjonalne polegające na unikaniu spożywania posiłków, wybiórcze odżywianie się, dysfagia funkcjonalna, syndrom odmawiania.
• Etiologia,
• Diagnoza różnicowa,
• Organizacja pracy terapeutycznej
• Leczenie zaburzeń odżywiania
• Psychoedukacja
• Rola rodziców w procesie terapeutycznym
• Terapia behawioralna jako jedna z podstawowych technik pracy z dzieckiem - omówienie programu terapii.

Forma prowadzenia zajęć:

Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.

Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
• potrafili dokonać diagnozy omawianych zaburzeń zaburzeń
• zaplanować przebieg leczenia (terapii) zgodnie z celami terapeutycznymi

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Dane z przełomu lat 80 tych i 90 – tych sugerowały, że około 88 – 92 % terapeutów zajmujących się leczeniem zaburzeń odżywania stosuje techniki behawioralno – poznawcze w leczeniu anoreksji i około 85 – 94 % z nich przypadku leczenia bulimii (Herzog, Keller, Strober, Yeh & Pai, 1992). Terapia behawioralno – poznawcza w przypadku bulimii jest uznawana za jeden z najskuteczniejszych sposobów leczenia. DSM – IV TR sugeruje, że powinien być to sposób leczenia z wyboru w przypadku tego zaburzenia. W przypadku anoreksji nie ma tak jednoznacznych danych, jednakże wielu terapeutów podkreśla obserwowaną przez nich skuteczność tego sposobu leczenia (DSM – IV, Fainbourn 1995, Vitousek 1996).
Terapia behawioralno – poznawcza zaburzeń jedzenia oparta jest na założeniu, że są to „zaburzenia poznawcze". Oznacza to, że przyczyną i główną trudnością w leczeniu tych zaburzeń są przekonania pacjentek (pacjentów) na temat znaczenia wagi ciała i kształtu ciała. Przekonania na temat jedzenia, wagi i kształtu ciała, wartościowanie siebie oraz świata na podstawie kontroli wagi, wyglądu i kształtu ciała są centralnymi i podstawowymi psychopatologicznymi cechami zaburzeń jedzenia. Są też przyczyną wszelkich fluktuacji i zmian zachowań, nawyków i działań pacjentek oraz podstawą ich samooceny (w szerokim znaczeniu tego terminu). Przekonania te są także mocno powiązane z cechami osobowości osób dotkniętych zaburzeniami jedzenia – takimi jak perfekcjonizm, asceza, trudności w regulacji afektu (szczególnie w przypadku bulimii), oraz społecznymi oczekiwaniami, co do wyglądu idealnej, pięknej i atrakcyjnej kobiety (przystojnego mężczyzny). Powyższe przekonania prowadzą do powstania stereotypowych zachowań pacjentek związanych z nawykami żywieniowymi oraz z unikaniem posiłków czy szczególnych rodzajów pokarmów.
Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego anoreksji i bulimii.
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy z pacjentem cierpiącym na anoreksję i bulimię.
• Zapoznanie z modelem pracy poznawczo – behawioralnej z bulimią.
• Umiejętność zaplanowania pracy poznawczo – behawioralnej z pacjentką z AN.
• Umiejętność wykorzystania technik terapeutycznych w kolejnych etapach pracy z pacjentem.
• Omówienie aspektu pracy z rodziną pacjenta.

Program szkolenia:
1. Rozumienie zaburzenia i świata osób cierpiących na anoreksję i bulimię:

• Objawy, diagnoza i różnicowanie zaburzenia.
• Wyrównanie stanu somatycznego.
• Behawioralny program rehabilitacji wagi w warunkach ambulatoryjnych i w oddziale
• Techniki pracy nad motywacją do leczenia i obawami przed zmianą.

2. Protokoły pracy z bulimią i anoreksją – omówienie kolejnych etapów terapii oraz ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych:

• Wypełnianie z pacjentem modelu zaburzenia.
• Tworzenie nowych, stabilnych wzorców odżywiania - praca z napadami objadania i rygorystyczną dietą.
• Typowe zniekształcenia myślenia pacjentów z bulimią.
• Omówienie schematów poznawczych i meta przekonań w anoreksji - pacjentki z anoreksją oszukują.
• Praca nad myślami i przekonaniami dotyczącymi jedzenia.
• Znaczenie pozytywnych myśli automatycznych w podtrzymywaniu zaburzenia, przykład filozofii pro-ana jako przykład meta – treści poznawczych.
• Techniki pracy ze specyficznym przetwarzaniem poznawczym – restrukturyzacja dysfunkcjonalnego myślenia.
• Praca z uzależnianiem swojej wartości od kształtu i masy ciała.
• Techniki pracy z poczuciem własnej wartości i perfekcjonizmem.
• Znajdowanie innych sposobów radzenia sobie z problemami i trudnymi emocjami niż strategie związane z jedzeniem.

3. Omówienie aspektu pracy z rodziną pacjenta.
Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:
Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:

• potrafili dokonać diagnozy bulimii i anoreksji zgodnie z przyjętymi kryteriami,
• zaplanować przebieg leczenia zgodnie z celami terapeutycznymi,
• omawiać treści poznawcze typowe dla zaburzeń odżywiania,
• stosować techniki pracy w kolejnych etapach protokołu poznawczo – behawioralnego w bulimii.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy pracujący w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, szkołach, poradniach zdrowia psychicznego, terapeuci, studenci.
Główne cele szkolenia:

• przedstawienie podstawowej wiedzy na temat mechanizmów powstawania i podtrzymywania zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży,
• omówienie założeń i strategii terapii poznawczo-behawioralnej wykorzystywanych w pracy z lękiem,
• omówienie programów terapeutycznych „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania,
• ćwiczenie praktycznych umiejętności planowania i przeprowadzania omawianych interwencji terapeutycznych.

Forma: wykładowo-warsztatowa
Czas trwania szkolenia: 20 godzin dydaktycznych
Plan szkolenia:

• Charakterystyka lęku w kontekście normatywnym i rozwojowym.
• Omówienie zagadnień związanych z diagnozą zaburzeń lękowych u dzieci – prezentacja kryteriów diagnostycznych fobii społecznej, lęku przed separacją i uogólnionego zaburzenia lękowego oraz metod diagnozy.
• Analiza czynników związanych z rodziną wpływających na rozwój i podtrzymywanie doświadczeń lękowych u dziecka.
• Założenia i techniki terapii poznawczo-behawioralnej wykorzystywane w pracy z lękiem.
• Omówienie strategii poznawczo-behawioralnych wykorzystywanych w leczeniu zaburzeń lękowych u dzieci i nastolatków.
• Omówienie struktury programów „Zaradny kot" i „Projekt lęk" ze wskazówkami do praktycznego stosowania.
• Rola rodziców w terapii dziecka - omówienie sposobów angażowania rodziców w terapię.
• Ćwiczenie omawianych treści w parach lub małych grupach.
• Umożliwienie omówienia własnych doświadczeń zawodowych w pracy z lękowymi dziećmi i nastolatkami.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, pedagodzy, studenci psychologii i pedagogiki, terapeuci

FAS (Fetal Alkohol Syndrome)- jest zaburzeniem dotykającym sporą część dzieci (dane europejskie mówią o ok. 3% dzieci, polskie dane są mocno niedoszacowane), jednak nadal zaburzenie to jest nie do końca poznane pediatrom i psychiatrom dziecięcym. Wynika to w głównej mierze z faktu zaprzeczania spożywania alkoholu w ciąży przez matki, braku wywiadu (adopcja) oraz z mylenia cech FAS z innymi zaburzeniami dziecięcymi. Szkolenie to ma być krótką próbą przybliżenia tego problemu i uwrażliwienia specjalistów na możliwości pracy z dziećmi FAS-cynującymi, a jednak trudnymi.

Program szkolenia:

• FAS- co to jest i z czym może być mylony
• Zaburzenia w sferze emocji
• Zaburzenia funkcji wykonawczych
• Metody poznawczo-behawioralne w pracy z dziećmi dotkniętymi FAS
• Programy profilaktyczne

Korzyści z zajęć:

• poszerzenie wiedzy dotyczącej FAS,
• nauka skutecznych metod pracy z dzieckiem z FAS,
• informacje na temat diagnozy dziecka z FAS.

Forma prowadzenia zajęć: wykładowo-warsztatowa, analiza przypadków
Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, pedagodzy oraz studenci powyższych kierunków
Cel szkolenia:

• Zapoznanie się ze specyfiką pracy z nastolatkiem, który ma trudności w radzeniu sobie z obrazem samego siebie.
• Techniki relacji terapeutycznej.
• Jaki uniknąć pułapek w relacji pacjent – rodzice – terapeuta.
• Rola problemów szkolnych w terapii.
• Poznanie technik pracy z niską samooceną.

Program szkolenia:

• Dlaczego nastolatki gorzej sobie radzą niż dorośli czy deficyty okresu dojrzewania,
• Zbieranie wywiadu, tworzenie wstępnej konceptualizacji na przykładzie konkretnych pacjentów,
• Techniki pracy z niską samooceną,
• Rola więzi – bezpieczeństwo, akceptacja, granice w terapii nastolatka,
• Trudności i pułapki w terapii nastolatka – cele rodziców i pacjentów, czy terapia w ogóle ma zajmować się szkołą.

Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
• Umiejętność pracy z problemem niskiej samooceny
• Umiejętność rozpoznawania sytuacji w których konieczne jest rozróżnianie pomiędzy celem rodziców, szkoły a celami pacjenta
• Budowanie relacji terapeutycznej

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy pracujący we wszystkich podejściach terapeutycznych, w tym w nurcie poznawczo-behawioralnym, psycholodzy szkolni, psychiatrzy, pedagodzy, studenci psychologii i pedagogiki.

Cele: Uczestnicy nauczą się swobodnie rozmawiać z dorastającym młodym człowiekiem na tematy związane z seksualnością. Dowiedzą się, które zachowania powinny wzbudzić niepokój, a które pozostają w zakresie normy rozwojowej. Przećwiczą, jak odpowiadać na typowe dla wieku wątpliwości związane z dojrzewaniem.

Plan:

• Możliwe trudności w komunikacji z dorastającym młodym człowiekiem

• Normy zachowań seksualnych

• Typowa dla wieku ekspresja seksualna

• Autoerotyzm-zagrożenie czy naturalny etap rozwoju?

• Problemy z orientacją i z identyfikacją płciową

• Epatowanie seksualnością

Korzyści z uczestnictwa:

• Wzrost kompetencji w zakresie seksuologii rozwojowej

• Zrozumienie, jakie zachowania młodzieży mieszczą się w normie rozwojowej, a jakie - nie

• Umiejętność rozmawiania o sprawach związanych z seksualnością i właściwego reagowania na niepokojące zachowania

• Umiejętność odpowiadania na typowe lęki i obawy młodzieży związane z orientacją i identyfikacją płciową

Formy szkolenia: prezentacja, „burza mózgów”, biblioterapia, praca w parach lub w grupach.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychoterapeuci, terapeuci uzależnień, lekarze, studenci powyższych kierunków. Mile wiedziany wcześniejszy kontakt z terapią poznawczą, ale nie jest konieczny.

Liczebność grupy: maksymalnie 25 uczestników

„Stawiam przed tobą wyzwanie – czy potrafisz być „przeciętny”. Czy taka perspektywa wydaje Ci się nieinteresująca i odstraszająca? Dobrze wyzywam Cię – spróbuj tego przez jeden dzień?”

David D. Burns „Radość życia.”

Perfekcjonizm jest czymś wymyślonym przez człowieka. Konstruktem teoretycznym, który miał pomóc nam rozwijać się wewnętrznie oraz przynosić sukces w realnym świecie. W praktyce zazwyczaj bywa niestety odwrotnie. Zazwyczaj osoby dążące do perfekcyjnego wykonania zadania pozostają w miejscu. David Burns pisał, że im mocniej dążymy do perfekcji, tym większe będzie rozczarowanie. Bo zawsze wszystko da się poprawić jeśli przyjrzymy się z bliska i dostatecznie krytycznie.

Ludzie zmagający się z perfekcjonizmem stają przed niezwykle trudnym zadaniem, bo choć z jednej strony ta strategia powoduje cierpienie i brak zaspokojenia własnych potrzeb, to z drugiej strony przynosi zawodowe czy naukowe sukcesy. Muszą zmierzyć się z tym jak zepsuć przynoszącą im zyski strategię, by z jednej strony wprowadzić w swoje życie zmianę, a z drugiej zachować większość korzyści, które mieli do tej pory.

W trakcie warsztatu zaczniemy od omówienia miejsca perfekcjonizmu w teoriach poznawczo – behawioralnych, zarówno na poziomie zniekształceń poznawczych, przekonań, roli perfekcjonizmu w niektórych zaburzeniach osi pierwszej (np. zaburzenia jedzenia, depresja), jak w przypadku pracy z osobowością (np. rola trybu nadmiernie wymagającego rodzica w terapii schematu).

Główną częścią warsztatu będzie jednak omawianie, najchętniej na materiale uczestników (lub przykładach przygotowanych przez prowadzącego) konkretnych strategii terapeutycznych, które mogą być zastosowane w pracy terapeutycznej z perfekcyjnymi osobami. Zastanowimy się też na ile terapeuta powinien być (nie)perfekcyjny w pracy z takim klientem, czyli jak schematy klienta mogą wpływać na uruchamianie się schematów terapeuty.

Forma prowadzenia zajęć:

Forma prowadzenia zajęć jest warsztatowa – z jednej strony będzie to rozwiązywanie konkretnych problemów życiowych związanych z perfekcjonizmem. W czasie warsztatu planowana jest praca nad uczeniem się stosowania konkretnych technik terapeutycznych. Mile widziane przykłady z praktyki klientów.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych.

Odbiorcy szkolenia: psycholodzy pracujący we wszystkich podejściach terapeutycznych, w tym w nurcie poznawczo-behawioralnym, psycholodzy szkolni, psychiatrzy, pedagodzy, studenci psychologii i pedagogiki

Cele:

Uczestnicy zdobędą praktyczne umiejętności radzenia sobie z zachowaniami seksualnymi dzieci do 11 roku życia. Dowiedzą się jak odróżnić zachowania pozostające w normie od tych poza nią. Przećwiczą, jak odpowiedzieć na typowe dla wieku pytania z zakresu seksualności oraz jak rozmawiać z rodzicami o seksualności ich dziecka.

Plan:

• Możliwe trudności w komunikacji z dzieckiem na tematy związane z seksualnością;

• Typowa dla wieku ekspresja seksualna dziecka;

• Masturbacja wczesnodziecięca i dziecięce zabawy seksualne;

• Normy zachowań o charakterze seksualnym.

• Zagrożenia dla rozwoju seksualnego.

• Rozmowy o seksualności, z dzieckiem i jego rodzicami.

Korzyści z uczestnictwa:

• Wzrost kompetencji w zakresie seksuologii rozwojowej

• Zrozumienie, jakie zachowania dziecka mieszczą się w normie rozwojowej, a jakie - nie

• Umiejętność rozmawiania o sprawach związanych z seksualnością i właściwego reagowania na niepokojące zachowania

• Praktyczne pomysły oddziaływań psychoedukacyjnych i terapeutycznych

Formy szkolenia: prezentacja, dyskusja, praca w parach lub w grupach.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Odbiorcy szkolenia: psycholodzy, psychiatrzy, terapeuci, pedagodzy, nauczyciele oraz studenci powyższych kierunków

Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego mutyzmu, fobii społecznej u dzieci i młodzieży,
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy,
• Planowanie i organizacja pracy terapeutycznej z dzieckiem i jego rodziną,
• Omówienie technik terapeutycznych wykorzystywanych w pracy z pacjentem,

Program szkolenia:
1. Jak żyć z lękiem (w kontekście omawianych zaburzeń)? - rozumienie zaburzenia i świata dzieci i młodzieży:

• Objawy
• Klasyfikacja,
• Etiologia,
• Diagnoza różnicowa,
• Ocena nasilenia objawów – metody diagnostyczne.

2. Organizacja pracy terapeutycznej:

• Omówienie natury lęku,
• Psychoedukacja (dziecka, rówieśników, rodziny),
• Leczenie - omówienie różnych technik poznawczo-behawioralnych wykorzystywanych w terapii zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży (wywiad, obserwacja, tworzenie hierarchii sytuacji lękowych, pomiar lęku, monitorowanie lęku – tabela tropienia lęku, tworzenie behawioralnego systemu nagród, identyfikowanie emocji, myśli, funkcjonalna analiza zachowania, techniki relaksacyjne, terapia ekspozycyjna: planowanie i przeprowadzanie), trening umiejętności społecznych.
• Tworzenie strategii postępowania z dzieckiem - omówienie założeń interwencji w szkole – wytyczne AACAP,
• Terapia mutyzmu i lęku społecznego w szkole,
• Konstruowanie program powrotu dziecka z zaburzeniami lękowymi do szkoły,
• Rola rodziców w procesie terapeutycznym.

Forma prowadzenia zajęć:

Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.

Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
• potrafili dokonać diagnozy, zrozumieć problem dziecka i rodziny,
• zaplanować przebieg leczenia (terapii) zgodnie z celami terapeutycznymi,
• poprowadzić terapię dziecka z mutyzmem i fobią społeczną.

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Czas trwania szkolenia: 10 godzin dydaktycznych
Cel szkolenia:

• Przedstawienie obrazu klinicznego tików u dzieci i młodzieży,
• Umiejętność przeprowadzenia diagnozy,
• Planowanie i organizacja pracy terapeutycznej z dzieckiem i jego rodziną,
• Omówienie technik terapeutycznych wykorzystywanych w pracy z pacjentem,

Program szkolenia:
1. Jak żyć z tikami? - rozumienie zaburzenia i świata osób cierpiących na tiki

• Objawy – tiki wokalne, ruchowe, czuciowe i inne opisane rodzaje tików,
• Klasyfikacja tików,
• Etiologia,
• Diagnoza różnicowa,
• Ocena tików – metody diagnostyczne: SKALA NASILENIA TIKÓW The Yale Global Tic Severity Scale YGTSS

2. Organizacja pracy terapeutycznej

• Leczenie tików (omówienie różnych technik leczenie).
• Rola rodziców w procesie terapeutycznym
• Terapia behawioralna jako jedna z podstawowych technik pracy z dzieckiem
• psychoedukacja: rodziców, dziecka, najbliższej rodziny, nauczyciela/kolegów w szkole, trenerów
• wskazówki do domu i do szkoły
• oddziaływania na czynniki zewnętrzne nasilające tiki /funkcjonalna analiza zachowania/
• oddziaływania na wewnętrzne nasilające tiki /trening odwracanie nawyków/
• behawioralna terapia tików krok po kroku – planowanie sesji
• techniki relaksacyjne
• farmakoterapia

3. Podsumowanie i zakończenie warsztatów
Forma prowadzenia zajęć:
Krótki wstęp teoretyczny, prezentacja i omówienie przypadków, prezentacja i ćwiczenie konkretnych technik terapeutycznych indywidualnie i w grupach, prezentacje multimedialne.
Korzyści z uczestnictwa:

• Dzięki nabytej wiedzy i poznanym umiejętnościom uczestnicy będą:
• potrafili dokonać diagnozy tików,
• zaplanować przebieg leczenia (terapii) zgodnie z celami terapeutycznymi,

Każdy uczestnik szkolenia dostanie bogaty zestaw materiałów, oraz certyfikat potwierdzający udział w szkoleniu terapii poznawczo-behawioralnej.

Odborcy szkolenia: Szkolenie przeznaczone jest dla psychologów, pedagogów, nauczycieli i osób pracujących z dziećmi i młodzieżą.
Warsztat ten dotyczy pracy terapeutycznej z dużą grupą pacjentów o trudnych do opanowania zachowaniach autoagresywnych. Jest to kontynuacja poprzednich dwóch warsztatów obejmująca konsekwencje psychologiczne doświadczania przez młodych pacjentów zdarzeń o charakterze traumatycznym oraz zaniedbania emocjonalnego. Warsztat przybliża przyczyny zachowań autoagresywnych. Pokazuje pomocne i szkodliwe reakcje w sytuacjach kryzysowych na tego rodzaju zachowania u młodzieży. Pomaga nabyć umiejętności szacowania ryzyka samobójstwa i pracy terapeutycznej z osobami autoagresywnymi. Warsztat obejmuje elementy pracy własnej związanej z osobistymi przekonaniami dotyczącymi zachowań autoagresywnych

• Przyczyny występowania zachowań autoagresywnych. Samouszkodzenia a kształtująca się osobowość w kierunku border-line Funkcje samouszkadzania się
• Postawy własne uczestników wobec problemu samouszkadzania się
• Wsparcie i akceptacja w rozmowie z osobą dokonującą samouszkodzeń. Karzący rodzic, złoszczące się dziecko, odłączony obrońca – terapia schematu zachowań autoagresywnych
• Między wsparciem a nauką nowych umiejętności – dialektyczna terapia behawioralna zachowań autoagresywnych
• Kontrakt terapeutyczny w przypadku pracy z osobą samookaleczającą się
• Szacowanie ryzyka samobójstwa
• Powszechne przekonania samobójców
• Postawy własne uczestników wobec problemu samobójstwa
• Sposoby rozmowy z osobą zgłaszającą myśli samobójcze
• Kontrakt terapeutyczny w przypadku pracy z osobą przejawiającą myśli i tendencje samobójcze